Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juli 2025
Wel; maar hij heeft het bijzonder druk; ik zie hem nauwelijks als aan tafel en wanneer wij collationneeren. Louise. Zoo! dan heeft hij toch tijd om zijn twaalf-uurtje te kunnen gebruiken. Hij zal ook als oom, op zijn koffie gesteld zijn. Clara. Je verstaat mij verkeerd. Ik bedoel, wanneer wij de minuten vergelijken. Caroline. Daar begrijp ik niemendal van. Louise.
He! wat laat het beest zijn tandjes weer zien. Clara. Kom je zoo alleen? Mij dunkt, Caroline had u wel kunnen afhalen. Zij moet toch één weg met u uit. Louise. Wel ja! afhalen! Denk je dat de paarden van mijnheer Z. een omweg mogen maken. Clara. Een paar grachten! 't Is wel de moeite waard om van te spreken. Louise. Om geen geld van de wereld!
Hij is anders iemand die een zeer aangename conversatie en een perfecten toon heeft; en zoo hij al een los grapje gehad heeft, het is aan zijn stand en jaren toe te geven, en misschien heeft hij zich gebeterd. Louise. Waarlijk! daar begint onze deftige Caroline op eenmaal vuur te vatten. Nu spijt het mij, dat ik u zooveel verteld heb. Clara.
Maar hij zag er geen gevaar in, zichzelven op te wiegen in vrolijke verwachtingen en hoop op geluk, als hij met zijne Caroline in den Oppert zou wonen, en hij haar gedurig zou verrassen, door wekelijks het houtvlotje van nieuwe bloemen te voorzien, en door zelf beste springlevende visch van de markt te halen.
Is Jozef veeleischend, zijn zuster Caroline houdt nooit op met vragen, zelfs wanneer aan Murat in Maart 1806 de hertogdommen Kleef en Berg worden gegeven met een zuiver inkomen van vier ton 's jaars is Caroline nog niet tevreden. Had dan Eugène de Beauharnais niet het onderkoningschap van Italië en deze was niet eens van de familie.
En toen Pols bij zijne vrienden terugkwam, deelde hij hun mede, dat zijne nicht Caroline een engel was, en hij hoopte hun spoedig nog iets te zullen meêdeelen, maar wat dat was, zouden zij nooit kunnen raden. Hetwelk misschien voor sommige lezers zal ophelderen, wat het titelvignet voorstelt. Daar zijn weinig zintuigen, die den menschen over het algemeen meer geld kosten, dan de smaak.
"Je begrijpt me niet, lieve nicht!" zei Pols: "ik wou nog meer. Ik heb wel eens gedacht, om te trouwen!" "Wel dat is goed!" zei Caroline, schoon toch eenigzins bevende, misschien door eene verwonderlijk sterke Devinationsgabe begrijpende, waar het heen wilde. En toen voegde zij er bij: "Daar zijn vast in Holland meisjes genoeg." "Ja," zei Pols, "maar geen een zoo lief als jij!"
Mejonkvrouw Caroline leek wel de karikatuur van mevrouw de barones en bij den eersten oog-opslag begreep men duidelijk dat de eene ontelbare aanbidders of bewonderaars moest hebben, terwijl de andere door de natuur was voorbestemd om alleen de wrangheid van het celibaat te proeven.
Caroline, van welke dagteekening is dat briefje? Caroline. Van gisteren. Hij heeft het mij in de komedie in de hand gestopt. Clara. En hij had mij, een oogenblik te voren, op deze plaats eeuwige liefde gezworen! O, hoe ben ik gestraft! Nu zie ik, wat zijne bedoelingen waren!
Ik bezweer u: zeg mij, maakt Mijnheer Van T. u zijn hof? Caroline. Clara. Dan is hij een diep verachtelijk wezen. Caroline. Louise. Zoo! ben je al in correspondentie samen? Ik dacht, dat je niet hield van brieven schrijven. Caroline.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek