United States or United States Virgin Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Als wij na de lange en vermoeiende dagreis, steeds over een lossen zandigen bodem, te Pascana du Carmen aankomen, is een der ossen van uitputting en dorst bezweken. De drijvers hebben het dier aanstonds met hun lange messen of navajas in stukken gesneden, en bereiden het, ieder naar zijn smaak.
Waarschijnlijk deden ze dat op last van Carmen, maar weldra kwam ik te weten, dat zij logen. Eenige weken na den dag in de Candilejo-straat, kreeg ik de wacht bij een van de poorten van de stad. Op geringen afstand van die poort, was in den wal een bres ontstaan; bij dag werkte men er aan en 's nachts werd daar een wacht gezet om de smokkelaars te weren.
Tusschen ons is alles afgedaan. Als mijn rom heb je het recht je romi te dooden, maar Carmen zal altijd vrij zijn. Zij is calli geboren, zij zal calli sterven. Je hebt dus Lucas lief? vroeg ik. Ja, ik heb hem bemind evenals jou, een poosje, minder dan jou misschien. Nu heb ik niets meer lief en ik haat mezelf, omdat ik van jou gehouden heb.
Omstreeks dien tijd, meneer, was het dat ik u ontmoette, eerst bij Montilla, later te Cordova. Ik zal u niet van ons laatste onderhoud spreken. U weet er misschien meer van dan ik. Carmen stal uw horloge; zij wilde ook uw geld, en vooral den ring daar aan uw vinger, volgens haar een tooverring, dien zij volstrekt wilde hebben. Wij hadden een hevigen twist en ik sloeg haar.
Muziek, muziek om te dansen, speel, kavalier. De jongen liet den dentiste in den steek, sprong naar zijn stoel, boog met de sigaret bibberend tusschen het vel van zijn lippen, naast zich naar zijn guitarra, en zei leuk en in zijn schik: «Pronto." Carmen was opgestaan, zonder verder iets te zeggen.
Bij dag zag ik Lillas Pastia heen en weer loopen om het wachthuis en met eenige van mijn kameraden praten; allen kenden hem en nog beter zijn visch en zijn beignets. Hij kwam bij me en vroeg of ik berichten had van Carmen. Neen, zeide ik. Nu, dan zul je die krijgen, kameraad. Hij vergiste zich niet. Des nachts kreeg ik de wacht bij de bres.
Het was Carmen, maar zoo goed verkleed, dat, als zij een andere taal had gesproken, ik haar niet zou hebben herkend. Zij sprong van haar muilezel en praatte een poosje zachtjes met den Dancaïre en Garcia; toen zeide ze tot mij: Kanarie, we zien elkaar nog vóor dat je opgehangen wordt. Ik ga naar Gibraltar voor zaken van Egypte. Je zult weldra van me hooren.
Wat is er gebeurd? vroeg ik. Ik had groote moeite dat te weten te komen, want al de vrouwen spraken tegelijk tot mij. Naar het schijnt had de gewonde vrouw gepocht dat zij genoeg geld bij zich had om een ezel te koopen op de markt te Triana. Zoo, zeide Carmen, die niet op haar mondje gevallen was, heb je dan niet genoeg aan een bezem?
Zij kwam terug van Gibraltar en zij had reeds met een koopvaardijkapitein het laden op zijn schip afgesproken van Engelsche waren, die wij aan de kust in ontvangst zouden nemen. Wij gingen ze bij Estepona opwachten en verborgen er een deel van in het gebergte; met de rest beladen begaven we ons naar Ronda. Carmen was ons daarheen vóór gegaan.
Verder was er in het brood een goudstuk van twee piasters. Er viel niet aan te twijfelen: het was een geschenk van Carmen. Voor menschen van haar ras is vrijheid alles en zij zouden een stad in brand steken om een dag korter in de gevangenis te zijn. Bovendien had de meid het goed overlegd en met zulk een brood kon men de cipiers uitlachen.
Woord Van De Dag