Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 november 2025
Ik keerde het lemmer krachtig om zoodat het brak. Het was uit. Het lemmer werd uit de wond geworpen door een gulp bloed, dik als een arm. Hij viel op zijn neus stijf als een paal. Wat heb je gedaan? zeide de Dancaïre. Hoor eens, zeide ik, we konden niet samen leven. Ik heb Carmen lief en ik wil de eenige zijn.
Ook hieruit wederom blijkt de jonge dagteekening van sommigen dezer grafheuvelen. De vaart van Carmen naar Frontera duurt twaalf uren; juist een jaar nadat wij deze plaats verlaten hadden, stapten wij er weer aan land.
Opeens keert Carmen zich om en geeft me een stomp voor de borst. Ik liet mij omgooien, met opzet achterover. Met een sprong was zij over mij heen en begon te loopen wat ze maar kon, hals over kop!.... Men zegt Baskische beenen: de hare waren bijzonder, even vlug als welgevormd.
Zij zelf zou in de "entre acten" liederen uit "Carmen" en "Orpheus" ten beste geven met medewerking van den bariton #Lauwers#, een Belg, die op de Colonne-concerten reeds met groot succes was opgetreden.
Carmen rees recht, langzaam in een loom gewring, de lenden hol, de borstpunten vooruit, terwijl haar armen dartel langs haar gingen, zich oproeiend van den grond; toen steeg ze snel gelijk een boot tegen een golftop op.
Aan de deur was een groote gepoederde Engelsche lakei, die mij bracht naar een prachtigen salon. Carmen zeide dadelijk tot mij in het Baskisch: Je kent geen woord Spaansch, je kent me niet. Toen, zich keerend tot den Engelschman: Ik zei het u wel; ik herkende hem dadelijk voor een Baskiër; u zult hooren wat een rare taal. Wat ziet hij er dom uit, niet waar?
Ik antwoordde: Ik zou een vinger geven om je milord in het gebergte tegenover mij te hebben, elk met een maquila in de vuist. Wat wil dat zeggen, maquila? vroeg de Engelschman. Maquila, zeide Carmen steeds lachend, wil zeggen sinaasappel. Is dat niet een gek woord voor sinaasappel? Hij zegt dat hij u er van wilde laten proeven. Zoo? zeide de Engelschman.
Zij ging de gang binnen en klopte bij de benedenverdieping aan. Een zigeunerin, een waar satanswijf, deed de deur open. Carmen sprak haar eenige woorden in rommani toe. Eerst mopperde zij. Om haar te bedaren gaf Carmen haar twee sinaasappels en een handvol bonbons, en liet zij haar van den wijn proeven.
Na twee dagen vergeefs zoeken had ik niets vernomen omtrent Rollona of Carmen, en ik dacht er over tot mijn kameraden terug te keeren na eenige inkoopen te hebben gedaan, toen ik, bij zonsondergang door een straat wandelend, een vrouwenstem hoorde die mij uit een raam toeriep: Koopman!
Ik wist dat zij het oog had geslagen op een heel rijk koopman, met wien zij vermoedelijk van plan was het grapje van Gibraltar opnieuw te beginnen. Ondanks alles wat de Dancaïre zeide om mij tegen te houden, vertrok ik en op klaarlichten dag kwam ik te Malaga. Ik zocht Carmen en nam haar dadelijk mee. Het kwam tot een heftige woordenwisseling tusschen ons.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek