Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 oktober 2025
Daardoor brengt Guy bijna zijn eigen leven in gevaar, want er komen hun reeds Spaansche troepen te gemoet, hij verlaat dus den vaandrig met een handdruk en een: "God zegene u. Denk er aan!" "Vertrouw op mij. Ik heb gezien, hoe zij u aankeek. Ik weet, dat zij u bemint en niemand zou haar verdriet kunnen aandoen maar pas op, daar komen mijn kameraden!" roept De Busaco.
De jonge De Busaco, een luitenant met verlof, en de sergeant Gomez." "Laat hen terstond hier komen," zegt Alva, verbaasd en geschokt door die onbegrijpelijke mededeelingen. En De Busaco, het vertrek binnentredend, salueert. "Luitenant De Busaco, nietwaar?" zegt Don Fernando. "Ja, Uwe Hoogheid, pas bevorderd." "Waart gij bij het gevecht op het ijs?" "Ja, Uwe Hoogheid." "Wie voerde daar het bevel?"
En hij mompelt plotseling: "Bij den hemel, misschien is het nu gekomen!" En zoo is het, ofschoon niet, zooals Antony vreest, want de kleine vaandrig De Busaco komt parmantig de deur binnen, werpt een onderzoekenden blik door de kamer en stapt op den Engelschman toe. "Ik zoek u," zegt hij, terwijl Guy's hand naar den dolk in zijn wambuis tast.
De enceinte overstekend, komen zij weer vlak langs het standbeeld van Alva, en De Busaco maakt bij zijn neus langs de opmerking: "Zij hebben zijn arm vandaag opgetrokken. Alles is nu klaar, om hem de volgende week te onthullen. Caramba! dat beteekent de last van een groote parade. En nog geen soldij! Op een goeden dag gaan wij de achterstallige soldij uit dit holle voetstuk opgraven.
"Geen losgeld," mompelt De Busaco, "dus wilt gij mij dooden, omdat ik uw geheim ken?" "Neen! Zweer mij bij alles wat u op aarde dierbaar is, dat gij mij nooit zult herkennen als den 'Eerste der Engelschen', al stond ik ook in Alva's eigen paleis voor u.
Wilt gij nu zoo vriendelijk zijn, om de boot even veilig de Schelde af te sturen als gij haar gisteravond de Schelde hebt opgestuurd? "Vaandrig De Busaco zal u door de Citadel geleiden. "God biddend" dat Hij over u moge waken en u tot mij terug moge brengen met evenveel liefde in uw hart als ik in het mijne voor u heb, ben ik, zooals ik altijd zal zijn, uw Hermoine."
"Gij schijnt u te verblijden over het bevel, om nu nog zoo laat in den avond een watertochtje te gaan maken?" lacht De Busaco. "Ik ben altijd tot de orders van Dona de Alva," antwoordt Guy. "Kom!" "Haast u dan," antwoordt de kleine vaandrig. "Ik heb verlof gekregen. Hoe vlugger wij nu vertrekken, hoe eerder ik vrij ben."
Als zij samen hun weg vervolgen, begint De Busaco, die zich blijkbaar om die reden bij hem heeft gevoegd, Oliver uit te hooren, welke vooruitzichten er bestaan op een spoedige betaling van de achterstallige soldij voor het garnizoen van Antwerpen; of hij iets van de plannen van den Hertog weet; of de tiende penning geregeld inkomt, enzoovoort; zijn verliezen bij het drinkgelag hebben klaarblijkelijk zijn belangstelling in die zaak nog aanmerkelijk verhoogd.
"Ik kon hem niet inhalen," klaagt De Busaco, als hij vijf minuten later buiten adem terugkomt, aan Guy, "maar ik zal hem in het oog houden." "Doe dat; de belooning zal u uw achterstallige soldij doen vergeten," merkt Guy op, als Oliver terugkeert, nadat hij met den kapitein van de wacht alles heeft afgesproken voor de arrestatie van De Guerra.
Onder deze militaire bluffers treedt niemand overmoediger op dan de vaandrig De Busaco. Als hij Guy ziet, komt het krijgshaftige fatje op hem af, en den Engelschman kameraadschappelijk op den schouder kloppend, roept hij uit: "Op wien wedt gij, capitan Guido? Ik wed op de Drinkebroers van Brussel." "Dat is niet heel ridderlijk," zegt Guy, "zes drinkebroers tegen één.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek