United States or Western Sahara ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ze zagen, hoe ik langs het steile randje voortschoof, hoe ik mij bukte, weer terugschoof en door het raam naar binnen klauterde, volkomen rustig. Geen moment was ik me iets gevaarlijks of iets verkeerds bewust geweest. Maar o, toen ik beneden kwam.
Hoe dan ook, hij ledigde zijn tweeden loop op nog geen twintig pas, en wierp zijn geweer weg, liep een paar pas ver weg, en bukte zich toen om het uit den weg te gaan.
"Dat is onmogelijk. Bedenk hoe ver zij ons vooruit zijn!" Old Firehand bukte, om nogmaals het gras te onderzoeken, en zei toen op een toon van teleurstelling: "Jammer! Het is reeds vijf uur geleden, dat zij hier geweest zijn. Hoe ver rijden is het van hier naar het Hertendal?" "Vóórdat de avond gevallen is, kunnen wij het met geen mogelijkheid bereiken."
«Bravo, mijn jongen," jubelde de boer, «over twee jaren zult ge staan tegenover een anderen stier, en gij zult hem dooden." Beneden zijn oogen ging de banderillero voorbij op een sukkeldrafje, met wuivend handgebaar dankend voor de toejuichingen. Nu en dan bukte hij naar den grond, wanneer een sigaar van boven gesmeten, voor zijn voeten viel in den loop.
»We kunnen de paar woorden, die wij te zeggen hebben, hier binnen wel zeggen,« zei de Jood, terwijl hij een deur op de eerste verdieping opengooide, »en daar er gaten in de luiken zijn en de buren dus licht konden zien, zullen wij de kaars op de trap zetten. Zoo!« Bij deze woorden bukte de Jood en zette de kaars op een trap naar boven, recht tegenover de kamerdeur.
Ik zal het hen zóó verzoeken, dat zij zich zullen haasten er aan te voldoen. Klim af, Halef, ik ga uw plaats innemen. Osko bukte weer langzaam tot op den grond. Omar steeg van zijn rug af en daarna sprong Halef van Omar's schouders. Rust nu eerst wat uit, zeide ik, want een inspanning is het toch altijd geweest. Ik ben zwaarder dan Halef en zal langer op u moeten blijven staan, dan hij.
Ik bukte mij om eene plant te plukken, en deed alsof ik het niet bemerkte. Waarom, dacht ik, verder snaren aangeroerd, die haar wellicht kwellen, en ik liet den tip los van den sluier, dien ik wilde oplichten. Toen weer een lang stilzwijgen. Zij de geiten voortdrijvend, en ik in mijmering verzonken, zoo kwamen wij weldra bij de woning.
Daarom stelde hij voor, haar geheel te doorzoeken. Hij bukte zich en stapte onder de rots door in den kelder. Een enge weg leide langzaam naar beneden. Hij volgde het kronkelend pad, eerst ter rechter- en toen ter linkerzijde, en Huck vlak achter hem. Op eens stond Tom voor eene kleine, halfronde, open plek en riep hij uit: "Hemeltje, Huck, zie eens hier!"
Mazesi begreep hem en knikte met zijn hoofd ten bewijze van instemming; toen bukte hij zich om zijn wapens op te nemen, maar Dirk kwam hem voor, en raapte de assagaaien op, met de woorden: »Nee, outa, die heb je nu niet meer nodig. Ik zal ze dragen. Je knopkierie mag je houden, daar kan je nog op steunen." Weldra trokken onze ruiters met Mazesi in hun midden naar het lager terug.
"En zoudt gij mij hier alléén willen laten?" vroeg Army zacht en bukte zich om haar aan te zien. De toon was schertsend, maar klonk toch eenigszins angstig; "en gij hebt mij straks in den tuin nog verzekerd, dat gij slechts gelukkig zoudt zijn, waar " Zijne stem daalde tot zacht fluisteren. Een heftig hoofdschudden was het antwoord. "Neen, neen," riep zij daarop; "zoo meende ik het niet, Army!
Woord Van De Dag