United States or Falkland Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
't Zal niemand verwonderen dat Suze haastig de pianomuziek ter zijde schoof, het instrument dichtsloeg, naar hare plaats wipte en, niet de straks verlaten breikous, maar een borduurwerkje uit haar doos nam.
Hier kan Maaike zich niet langer inhouden, en, hare breikous voor zich op de tafel leggende: "En zul je dat waarlijk drukken en uitgeven, vader?" vraagt zij, haar man ernstig in de oogen ziende. "Wel zeker zal ik," antwoordt deze: "en waarom zou ik niet?" "Wel!" herneemt zij: "mij dunkt, dat je dit van mij niet behoeft te vernemen.
"Ja, voordat we naar bed gaan. Eet nu je boterham kind, je zult trek hebben." Elsje haalde haar breikous uit de bovenste lade der latafel, nam een stoel en ging over haar grootmoeder zitten.
De wandeling naar het dorp en het bezoek aan den kruidenier gaven haar stof genoeg tot praten, totdat het langzamerhand donkerder werd en zij als vanzelf de breikous in haar schoot liet zakken en stiller werd. Buiten was de maan langzaam en statig opgekomen en verlichtte met een tooverachtig blauwen glans de zwarte, fijne takken der enkele iepen langs den weg.
En uren lang zat zij te peinzen bij haar breikous.
Daar komt de dikke kasteleinsvrouw, die hem daareven het hart veroverde met hare forellen en hare eierstruif, hoogrood van aangezicht naar buiten, en reikt hem de Basler Nachrichten. »Hola, moederlief! die krant moogt ge wel houden. Haal liever uwe gezellige breikous, en kom een uurtje bij mij zitten keuvelen!".... Doch zij heeft geenen tijd.
Daar op een avond, terwijl ik met mijn breikous wat bij haar zit te praten, vliegt zij in eens op mij toe en roept: "Daar is hij; er is licht in den toren;" en waarlijk, het boogvenster aan den overkant was verlicht. Zij sloeg niet eens een doek om, toen zij naar buiten vloog. Na eenigen tijd keerde zij terug. "Hij kwam niet," zei zij, "wat zou dat beduiden?" Ik schudde het hoofd.
Als Moeder haar er niet toe dwong, raakte ze nooit eene breikous of naaiwerk aan. Maar nu wist ze wat moois. Ze wou borduren en allerlei aardige dingetjes maken van mooi gekleurde wol en zijde. Daar had ze thuis ook vaak zoo'n lust in gehad, maar ze mocht niet. Moeder zei altijd: eerst maar flink leeren breien en naaien.
Ziet gij mijnheer, namen wil ik niet noemen, en daarom zet ik maar blootweg een E. Toen ik dien naam hoorde, liet ik waarlijk van schrik de breikous zakken en vroeg: "heette zij Mathilde of Dora?" De heer Polle bedacht zich en verzekerde dat de eerste letters van haar voornaam M. A. waren. Mathilde Aleksandrine riep ik, en had werk om van mijne verbazing te bekomen.
Och, als het maar gaat!" "Klaar!" zei Elsje vroolijk, het koffieblad wegzettend en haar breikous weer opnemend. "Nu nog flink een steekje breien, he grootmoeder? Dat bevalt u beter dan al dat luie naar buiten kijken!" "Ja zeker, kind. Je moet ook denken dat je...."
Woord Van De Dag