Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 21 juli 2025


Bourbaki vond het zoo erg niet, nu er maar één vrouw bij was omgekomen. De morgen was donker en regenachtig. We lieten een dyamietpatroon ontploffen en wapenden ons tot de tanden. Elk van ons had een revolver en een repeteerkarabijn; de boys kregen een oud geweer en vier patronen. De boot lag ongeveer tweehonderd meter van den wal; we konden het vlakke strand overzien.

In Ihelam liet ik alle lastige koffers en pakken achter onder bewaring van mijn boys en maakte mij gereed om, vrij van alle banden, naar Kaschmir te reizen.

Op onze boot was als tolk een man uit Big Nambas, en van de vijf andere boys waren vier van Aoba, die een heel ander type vertoonden in voorkomen en taal, terwijl er één van Malekula bij was. Bourbaki, zoo heette onze man uit Big Nambas op de plantage, had zich vóór twee jaren laten aanwerven.

Wel is er een verhaal in omloop geweest, dat hij eerst met het toezicht op de paarden der voorname schouwburgbezoekers belast was en zich zoo wel van die taak kweet, dat hij er weldra handlangers op na moest houden, die zeer gewild waren en onder den naam van Shakspere's boys bekend stonden, doch of dit verhaal eenige waarheid bevat, is niet te zeggen . Even goed kan men vermoeden, dat zoowel zijn bekendheid met tooneelspelers uit Warwich als zijn begaafdheid hem terstond bij genoemd gezelschap deden aannemen; hij zal als speler zijn opgetreden en waarschijnlijk zich zeer spoedig niet alleen hierin, maar ook door zijn inzicht in de waarde van stukken en door het aan de hand doen of aanbrengen van verbeteringen of door het op nieuw bewerken van oudere stukken onderscheiden hebben, zoodat hij weldra zelf zijn krachten aan het schrijven van een tooneelwerk durfde beproeven.

De zanger scheen zijn lied voor de vuist te maken, doorgaans het rijm treffende, zonder veel moeite te doen om er zin aan te geven; en de geheele troep stemde nu en dan in met het refrein: "Ho! ho! ho! boys, ho! Ho! yo! hi hi! oh!"

Het dek was door allerlei voorwerpen en kisten versperd, dus wist men nog minder dan anders, waar men zich zou bergen, als men niet in de hut wou stikken. Als er geen wind is, fluiten de boys om hem op te wekken, eentonig, onvermoeid, en zijn vast overtuigd, dat zij den eerstvolgenden windstoot hebben uitgelokt.

"Dat zou ik wel denken. Ik heb van vroeger nog een appeltje met u te schillen!" "Maar ik ken u niet!" "Dat is wel mogelijk, want gij hebt mij slechts van verre gezien ... Boys! die kerel is ons in den weg; ik geloof zelfs, dat hij gemeene zaak heeft gemaakt met de Roodhuiden. Wij zullen hem eens daar van boven naar beneden blazen!" Hij mikte op den kleine, en drukte het schot af.

Op den morgen van den 15den Mei verzamelden zich in den vroegen morgen alle dragers met hun karavaanleiders, de boys en de soldaten op de plaats van het hotel Berti, waar de lasten op rijen geschaard stonden. Intusschen namen wij, Europeanen, afscheid van Cagni met hoopvolle woorden en goede wenschen voor zijn spoedig herstel.

Het was een van de wereldhôtels, waar men voor den internationalen prijs van 20 francs een eerste-klas verzorging kan genieten. De amerikaansche invloed is er op aangename wijze merkbaar. Alleen de handig en vlug bedienende japansche boys herinnerden eraan, dat men zich niet in een fransch Riviera-hôtel, maar in het verre Oost-Azië bevond.

Zelfs de kleine geleerde had zijn angst overwonnen, en zag de vertooning met groote belangstelling te gemoet. De kornel maakte van dien tusschentijd gebruik om aan zijn metgezellen het volgende voorstel te doen: "Luister eens, boys! Ik heb een weddenschap gewonnen, en de tweede heb ik verloren, daar die roode schobberd niet heeft willen drinken. Dat is dus kiet. Vindt gij dat goed?"

Woord Van De Dag

galoppeer

Anderen Op Zoek