Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 4 juli 2025


Wanneer geestelijken of leeken, die geen hebreeuwsch verstaan, alle hebreeuwsche boeken zouden willen verbranden en zij de nagedachtenis van Reuchlin, uitgever der eerste hebreeuwsche spraakleer, zoo veel mogelijk zwart maken, dan schrijft hij, naar de mode van den tijd Reuchlin's naam in het grieksch vertalend, de Hemelvaart van Capnio, en wijst den verlichten geleerde in de verblijven der gelukzaligen eene eereplaats aan.

De geboren individualist heeft reeds in de kinderkamer en op de schoolbank een eigen keuze gedaan met het oog op zijn speelgoed, zijne boeken, zijne wijze van leeren, zijne vrienden. Reeds vroeg heeft hij den moed gehad zijn eigen smart en vreugde, zijn eigen smaak en zijne fouten, ronduit te toonen.

"Maar waar is het gedenkboek?" zeide zij op zekeren dag, toen zij de boeken op zijn schrijftafel doorbladerde. "Dat heb ik verbrand," klonk het korte antwoord. "Verbrand!" riep zij uit. "Hoe zonde! Hoe kon u dat doen?" Bijna instinctmatig voelde zij, dat hij dat gedaan had om een zeker klein versje, dat zoo zeker over haar lot beslist had, en toch herhaalde zij mechanisch: "Hoe kon u dat doen?"

Aan het eind van dit hoofdstuk wil ik spreken over enkele kerkelike zaken aan de Kaap. Het spreekt vanzelf, dat ik me in dit opzicht ook weer zal moeten beperken. Trouwens de boeken van Spoelstra en Dreyer, die speciaal over dit onderwerp handelen, geven zulke uitvoerige inlichtingen, dat het onmogelik zou zijn veel nieuws te vertellen.

Als een bijzonder gebruik van deze Kerk vind men aangeteekend, dat 'er nimmer noch muzijk, noch orgel, noch boeken, gedurende het vieren der diensten, in dezelve zijn gebezigd geworden.

Was Tante Mientje ziek, en Moeder zei: "Lies, ik zou 't wel aardig vinden, als je Tante eens wat voor ging lezen, de stumper mag met dit mooie weer de deur niet uit, dan was 't: 'Ik heb geen boek!" "Je hebt immers zooveel boeken!" "Ja, maar die heb ik allemaal al gelezen!" Zij had ze allemaal gelezen, maar Tante Mientje niet. Met de schoolmeisjes kon ze niet opschieten.

"De ongelukkige!" riep Colline uit; "wat heeft hem bezield mijn overjas mee te nemen?" "Het is een vergissing." "Maar mijn boeken..... hij kan er een slecht gebruik van maken." "Wees maar niet bezorgd: hij zal ze niet lezen," zeide Rodolphe. "O, ik ken hem! Hij is in staat er zijn pijp mede aan te steken!"

Dat papier was groenachtig en scheen van het vocht te hebben geleden. "Heeft deze heer altijd zulke boeken onder den arm?" vroeg mejuffrouw Gillenormand, die van geen boeken hield, zacht tot Nicolette. "O," antwoordde op denzelfden toon de heer Gillenormand, die het gehoord had, "'t is een geleerde: kan hij 't helpen?

Bewaar die verhaaltjes dan voor mij.... Misschien zullen wij er dan óók mooie boeken van maken.... Later ... want ik zal je niet vergeten! Zul je het doen? Ik zal het probeeren!... zei 't kind ernstig. Er nokte iets in haar keel, zoodat ze moest slikken. Toen sloeg ze de armen om zijn hals, en kuste hem.

Het is slechts eene vraag van meer of minder. De geheele natuur is naar eenzelfde plan gebouwd en is de uitdrukking eener zelfde idee. Er zijn boeken volgeschreven over het verstand der dieren, en wij mogen daarover hier niet verder uitweiden.

Woord Van De Dag

1195

Anderen Op Zoek