United States or Timor-Leste ? Vote for the TOP Country of the Week !
Een mager, half blind paard, voortgedreven door een knaap met groote geestige oogen, brengt een eenvoudig raderwerk in beweging, waardoor kleine aarden potten worden opgevoerd, die een deel van het water onderweg verliezen en het overige uitstorten in een houten goot.
Zij is half blind, krom van de rheumatiek, en nog simpel ook er bij." "Er zijn menschen die dat oude goed koopen, en zeggen dat er nog veel meer mee te doen is dan men denken zou," zeide de man peinzend. "Ik zou haar niet present willen hebben," antwoordde Haley. "Ik heb haar gezien." "Wel, het zou jammer zijn haar niet met haren zoon te koopen; zij schijnt er haar hart zoo op gesteld te hebben.
Gedurende mijn verblijf in Perzië heb ik voortdurend geprutteld tegen de wijze van regeeren en tegen de gebruiken des lands, al was ik niet blind voor de uitnemende geestesgaven en den kunstzin der Iraniërs.
Ook dit land, mijn Aegypte, was mij dierbaar. Liever eeuwig blind, dan ziende onder het Romeinsche juk. De tweelingen, en mijn kleine lieveling.... Als zij hun moeder en haar einde gedenken, niet waar, dan zullen de kinderen...." Plotseling uitte zij een kreet, en kromp ineen.
Mijn horloge wees even over tweeën toen wij ons gereed maakten ons van onze kleederen te ontdoen. Daar werd aan de gegrendelde voordeur geklopt. Ik deed het blind open en keek naar buiten. Er stond iemand voor de deur, maar ik kon niet onderscheiden wie het was. Kim dir? wie is daar? vroeg ik. O, dat is uw stem! klonk een vrouwenstem. Niet waar, gij zijt de vreemde Effendi?
Gelijk hij gezworen had, deed hij. De arm van degene die zijn vader geraakt had, lag met de vermetele hand op de grond en bloed stroomde in overvloed uit de schriklijke wonde. De soldeniers liepen in groot getal naar Robrecht om zich van hem meester te maken; doch hij, blind en uitzinnig door woede, zwaaide de helmbijl in vluchtige cirkels rond. Niet één dorst zich onder zijn bereik wagen.
Maar ik zal iets anders voor u doen, iets wat misschien nog wel zoo goed en nuttig voor u zijn kan." "Wat is dat? Zeg het gauw! Weet u een uitweg? O! God zij geloofd!" Maarten Kruse beefde over zijn geheele lichaam. Er was nog hoop; die merkwaardige man, op wien hij zoo blind vertrouwd had; hij wist misschien nog hulp hulp voor hem alleen!
Men heeft mij te Teheran verteld, dat gij, ten gevolge van overmatige inspanning, ziek geworden waart; ik heb mij gehaast tot u te komen om u moed in te spreken en te zien of ik u helpen kon. Maar, helaas! gij zijt er nog erger aan toe, dan ik gedacht had. Gij zijt reeds geheel blind, mijn arme vriend, daar gij zelfs uwe oudste kameraden niet meer kunt herkennen."
Juist wilde hy de deur openstooten en binnengaan, toen z'n aandacht werd getrokken door 'n luid gelach. Het kwam van verre. Over 't bleekveld heen, den weg op, zag Wouter twee gestalten die hem schenen te naderen. Met begeerigheid elk voorwendsel aangrypend om 't gevreesd binnentreden uittestellen, staarde hy zoo scherp mogelyk op de beide personen die in luidruchtig gesprek schenen. Van-lieverlede werden de omtrekken duidelyker. De een scheen 'n jong zeeman en de ander... myn God, was dat Femke niet? Wouter keek zich blind, en moest telkens de oogen uitwisschen om opnieuw... ze w
Woord Van De Dag