Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 april 2025
Zoo was ze aan den gang. Ze blikte somtijds naar Simon Peter, die bij de roode venstergordijn stond en, alover Ernest's hoofd, droomend staarde op Francine. Ze verlieten alle drie tegelijk de studeerkamer. Ernest had zijn linkerarm om de leên van zijn zusje geslagen en zoo gingen ze de trap af. Het avondmaal was uitzonderlijk stil.
Mapoehi blikte vrees en verwijten naar zijn vrouw. Haar stem had hen verraden. "En sinds wanneer heeft Mapoehi, mijn zoon, zijn moeder verloochend?" ging de stem door. "Neen, neen, dat heb ik niet gedaan Mapoehi heeft je niet verloochend," riep hij. "Ik ben Mapoehi niet. Hij is aan den oostkant van de lagune, zeg ik je toch!" Ngakoera ging rechtop in haar bed zitten en begon te huilen.
Onbeschrijfelijk was de uitdrukking van 's meisjes wezenstrekken; zij blikte zonder spreken in de ogen haars vaders, en scheen in zoete wellust onttogen. Gewis hebben de Engelen in de hemel geen zaliger gelaat, wanneer zij het aanschijn des Heren aanschouwen.
Toen, toen was hij opgetreden, ontvangen door een kletterend handgeklap. Terwijl Eline nu, steeds wezenloos, in den spiegel blikte, zag zij hem in haar verbeelding zoo optreden, een tweede maal.
Alsof, bij stonden, waarlijk de arbeid haar vermoeide, zuchtte ze eens diep, blikte dan op, ter verpoozing, naar de porseleinen tuilen, naar het Kristbeeld, naar de portretten lang, lang, naar het portret van het twaalfjarig kind.
Hij blikte om zich heen en greep in het voorbijgaan twee stokken, die door den stroom meegesleept werden. "Kijk! hier hebben wij roeispanen", ging hij voort: "Vader, wij moeten gaan staan, gij achter en ik van voren dan zullen wij het vlot gemakkelijk besturen. Het water is nog geen drie meter diep.... Gauw gauw, kom er op, wij mogen geen minuut verloren laten gaan".
Als door een elektriese schok in beweging gebracht, stond Dirk op de voeten, greep zijn roer en blikte naar de overzijde. Het toneel dat zijn oog ontmoette was voor een schilder prachtig schoon, maar voor hem in zijn naakte werkelikheid schrikbarend genoeg om hem de haren te berge te doen rijzen.
Eline, een weinig afgemat door die warmte, welke haar zeer bleek maakte, leunde achterover, en sprak weinig; alleen blikte zij Otto een enkele maal tusschen hare kwijnende wimpers toe met een schalke coquetterie, vol geluk.
Ik zal u dan waarlijk bezitten... O Machteld, aangebeden beeld, indien mijn hart voor u open ligt, zie dan wat ik gevoel!" Alsof de nodige woorden hem ontbraken, wrong hij de magere vingeren der Jonkvrouw in zijn hand en hij blikte als beschaamd, te gronde. "Mijn vriend, mijn bruidegom," zuchtte Machteld, "ja gij verdient nog meer liefde. Spreek nu van onzer beider vader, en geef mij goed nieuws."
Vere sliep tamelijk lang; maar, toen ze ontwaakte, omtrent noentijd, merkte de oude pastoor wel dat ze heel zwak was en dat eene ongemeene koorts hare oogen ontstak. Het docht hem ook dat ze hem niet dadelijk herkende. Ze begon pijnlijk te kuchen. Ze blikte naar de zoldering, waar ze, met ongewone strakheid, de bange figuren harer verbeelding volgde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek