Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juni 2025
Maak u gereed tot eene lange reis, wij vertrekken over een uur van hier." Daarop verliet hij het vertrek. Toen Enide een uur later, bevend van angst en spanning, het voorplein betrad, vond zij daar Erec, staande naast twee gezadelde paarden, omringd door een aantal hovelingen.
Ik heb er een droog pasteitje met krenten voor gekregen, dat mij door mijn dochtertje Veronika werd gevraagd. Zij vroeg het, mijnheer, met een bevend stemmetje, hetwelk gij niet kent en mij buiten alle mate aandoet. Ik heb geen schaamte dat ik u dat schrijven moet. Ik ben zonder moed. Ik roep het u en allen, nog en nogmaals, zooals ik het al sinds twintig jaren doe.
Toen begreep de rampzalige Massijn dat hij zijn heerlijk plan bepaald moest opgeven. Op zijn dringend verzoek kwamen moeder Massijn en Fietje bevend terug in de kamer, en een korte beraadslaging werd gehouden. Het was vier uur; indien men spoed maakte kon men te Bavel de trein van vijf nog halen en dan zouden de prinsen ook vóór de avond te Amertinge nog terug zijn.
Nu, ik voor mij, geloof dat vader overdreef. Er zullen toch niet énkel leugens in staan? Wel geloof ik, dat die boeken er ook al weer zijn, om maar veel te doen hebben. Wat is dat nu weer! riep bevend 't viooltje. Over het blank beplekte pad, kwamen twee hooge gedaanten aan: een donkere en een lichte. Stil, fluisterde de kikker: dat zijn menschen Die zwarte noemen ze: Man; die witte: Vrouw.
Bevend van verontwaardiging, onmachtig tegenover willekeur, weigerde ik de achtste en negende kapittels te verrijken. Ziehier het overzicht vrij van scheldwoorden, uitsluitend gebaseerd op gezond verstand van de onverkwikkelijke verhouding tusschen een kunstenaar en een zakenman.
Zoo flakkert het zachtjens met gouden vlamscheutjes de heele groote ruimte door, een veld van geluwgouden lichttongetjes, die al maar bevend uit te branden staan op den bid-adem van al die murmelende stemmen.
Vervolgens stormden zij, als uitzinnige duivelen, op hunne stoelen, rond de kamer en om de tafelen, terwijl zij aanhoudend riepen: 't Is van te beven den klinkaard! En bevend van schrik stonden de serjanten toen recht en haalden zij hunne koorden en kettingen uit.
"Kom naderbij, Heer!" smeekte Peer, die niet hard durfde spreken. "Dank je!" klonk het kortaf. "Ik heb geen lust om je tot mikpunt te dienen. Ik blijf hier. Spreek op, wie zijt ge, en wat hebt ge te zeggen?" "Ik ben Peer, uw dienaar, Edele Heer," zeide de schurk bevend. "Ik ben bereid, den burcht aan u over te leveren." Vianens oogen tintelden van vreugde, toen hij die woorden hoorde.
Wederom zweeg hij; Marius had zich bevend opgericht. Jean Valjean hernam: "Wat zegt ge ervan?" De stilte van Marius antwoordde. Jean Valjean voer voort: "Ge ziet wel, dat ik gelijk heb niet te zwijgen.
't Is Peer, de eigene van den Heer van Vianen. Laat hij het ontkennen, als hij durft!" Doch Peer durfde niet. Aan al zijne leden bevend viel hij op de knieën en smeekte om erbarming. Daaraan dacht evenwel niemand. Van alle kanten drong men op hem aan. "Naar de burchtzaal met den schurk! Naar de burchtzaal!" klonk het. "Hij moet nog heden zijn vonnis hebben! Voort met den roover!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek