Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 oktober 2025
Ik wilde beproeven over het meer naar Van te reizen, daar mijn tweede paard reeds niet meer verder kon. Toen besloot ik maar, drie dagreizen lang den zuidelijken oever van het meer langs te trekken, welken omweg ik later niet betreurde, want het landschap was buitengewoon schilderachtig.
Henk was haar lieveling, en zij betreurde, door den nevel harer tobberigheid, waar het haar zoon aanging scherp en helder ziende, zijn huwelijk met Betsy Vere. Dat was nooit een vrouw geweest voor haar kind, en zij had hem ook niet van harte haar toestemming en moederlijken zegen kunnen geven, toen hij haar zijn voornemen had meegedeeld.
Op dezen leeftijd werd hij zich ook zijne geringe kennis bewust, en betreurde hij het niet weinig, dat hij niet lezen en schrijven kon. En zijn spijt werd er niet minder op, toen hij begon te begrijpen, welke wijsheid er in de boeken schuilde en hoe hij daaruit zou kunnen leeren, hoe machines gebouwd werden en hoe de ideeën van beroemde werktuigkundigen daarover waren.
Hoe betreurde hij zijn zelfverloochening en zijn dwaasheid, Cosette in de wereld te hebben teruggebracht; arme held der opoffering, door zijn opoffering zelve aangetast en verslagen! Hoe dikwerf zuchtte hij: "Wat heb ik gedaan?" Van dit alles merkte Cosette evenwel niets. Hij toonde haar noch misnoegen noch norschheid; zijn gedrag was altijd even opgeruimd en goedhartig.
Hebben de menschen ook vlooien, Grootva, vroeg Albertken zekeren dag. Sommige menschen, leerde Snepvangers, maar dat zijn vuil menschen... Och, dat is spijtig, betreurde Albertken. Spijtig? Ja... Snepvangers was zoo verbluft dat hij niet verder aandrong om een reden te kennen. De volgende maal, toen zij weer voor het apenkot stonden, zei Albertken trotsch: Wij hebben thuis ook vlooien!
Maar op een morgen, tegen zes uur, stierf don Ferrante. En donna Micaela betreurde hem, omdat hij haar eenige beschermer was en de eenige, die haar van den ondergang had kunnen redden, en zij wilde den doode alle eer bewijzen, die nog gebruikelijk is op Sicilië. Zij liet de sterfkamer met zwart doek bekleeden en sloot alle luiken, opdat het blijde zonlicht niet in het vertrek zou dringen.
Jean Valjean had stilzwijgend Cosette's stilzwijgende goedkeuring aangenomen. Zij betreurde het. Het was te laat. Den dag, dat zij weder naar het Luxembourg ging, was Marius er niet meer. Marius was dus verdwenen. 't Was uit. Wat te doen? Zou zij hem ooit weder vinden?
Wat hij op aarde liefhad en betreurde: zijn geluk, zijne hoop was daar te zamen. "O, ik bid u, vrienden," smeekte Jan Verhelst met gevouwen handen, "laat ons wat blijven staan! Daar komt mijn arm huisgezin; zij zullen medeloopen tot in de stad. Spaart mij het wreed tooneel hunner eindelooze smart!" "Ja, maar," gromde een gendarme, "wij weten niet of...." "Een oogenblik slechts, uit medelijden!
Een verrassende uiting van de rijke fantasie der perzische kunstenaars uit de middeleeuwen mocht ik vinden in een portiek, die zij hebben gebouwd bij de kapel der Apostelen, midden in de stad gelegen, ongetwijfeld met het doel, daarvan een moskee te maken. Nog veel andere merkwaardigheden vielen hier te bezichtigen, en ik betreurde het, dat ik geen tijd had, hier nog veel langer te vertoeven.
Laat ons drinken op je genezing." Na het diner gingen de gasten uiteen, omdat zij zich moesten omkleeden voor de huwelijksplechtigheid. Toen hij alleen was gebleven, vroeg Lewin zich zelf nog af, of hij werkelijk de vrijheid betreurde, waarvan zijn vrienden zooeven hadden gesproken, en dit denkbeeld deed hem glimlachen. "De vrijheid? Waartoe de vrijheid?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek