Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juni 2025
Nog hedenmorgen heeft hij mij geld voorgeschoten, daar die Duitschers de wissels op het huis Heerdt niet wilden accepteeren; blijft dat kantoor zich staande houden, dan betaal ik Veere met die wissels; zoo niet, dan ben ik opnieuw voor eenige millen zijn schuldenaar.... en.... ik.... ik beken u mijne zwakheid, ik zelf zou niet gaarne aan iemand anders dan aan mijn schoonzoon zulke verplichtingen hebben."
Met dit geld verlos ik mijnen man uit de gevangenis; ik neem mijn arm kind uit het gasthuis en betaal de huur mijner woning.... Denk, wat zegeningen wij over u roepen zullen, daar gij ons uit zulken diepen kolk van ellende en schaamte zult hebben gered."
«Dat doe ik niet,» zei de schim; «ik word dik en vet, en dat moet men trachten te worden. Ge kent de wereld niet; ge wordt ziek daarenboven, ge moet reizen. Ik ga van den zomer een reis doen: wilt ge mee? Ik zou wel een reismakker willen hebben: wilt ge als schim meereizen? Dat zou mij veel genoegen doen! Ik betaal de reis!» «Gaat ge een verre reis doen?» vroeg de geleerde man.
Ieder z'n beurt; die 't eerst komt, die 't eerst maalt; ik bestee hier net zoo goed mijn geld als uwe, ik betaal en uwe geeft geld, dat's zoogezeid één pot nat. Achttien stuivers dus 't was immers negentig centen, zei u? 't Was anders zoo mooi gepast net vijf centen te min. Hier, alsjeblief, hier zijn ze Hier! 'n dubbeltje Pak an! roepen twee, drie stemmen te gelijk.
En... en... o, neem het me niet kwalijk, als ik je dat zeg; ik weet, dat je het niet doen kan, mijn Jany-lief; vergeef me, dat ik het je zeg, vergeef het me. Jeanne zag Eline zacht aan en hare oogen schoten vol tranen. Als het dat is, Eline, betaal ons dan en blijf bij ons; betaal ons dan en spreek niet meer over een hotel.
Zie, dat is nommer één!" Mevrouw Van Hake, terwijl ze een traan uit het oog wischt, schudt half glimlachend het hoofd. "Nommer twee is: dat ik u veertig gulden in de maand betaal." Mevrouw Van Hake knikt als wil zij zeggen dat dit nu de hoofdquaestie wordt.
Wat wij als vergelding voor uw geleide bedingen zullen is een honorarium, een eere-belooning; en als ik over u tevreden ben, zal ik nog een extra-gratificatie daaraan toevoegen. Ik ben hierheen gekomen om iets nieuws te beleven, om beroemde jagers te zien, en doe u dus het volgende voorstel: Ik betaal u voor ieder avontuur, dat wij beleven, vijftig dollars."
Wees verstandig, oude man, ontdoe u van een gedeelte van uw overtolligen rijkdom, betaal in handen van een Christen een gedeelte van hetgeen gij verworven hebt door den woeker, welken gij tegen zijne geloofsgenooten uitgeoefend hebt.
Ik moet weg, Mijnheer Snepvangers, betreurde hij, een bezoek bij een dame... En die mag men niet laten wachten, meende Snepvangers welwijs. Natuurlijk, zei de Generaal schalks, komt u hier meer? Af en toe, loog Snepvangers. Komt ge morgen?... Twee partijtjes... niks meer... Volgaarne, Generaal! Neen, ik verlies... ik betaal...
»O ja!« hernam de lijkbezorger, »u weet, meneer Bumble, dat ik heel wat betaal in de armen-belasting.« »Hm!« zei Mr. Bumble. »En....?« »En,« hernam de lijkbezorger, »ik dacht zoo, dat als ik zooveel voor de armen betaal, ik ook 't recht heb, zooveel uit ze te halen als ik kan, meneer Bumble, en daarom en daarom geloof ik, dat ik den jongen zal nemen.« Mr.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek