United States or Dominican Republic ? Vote for the TOP Country of the Week !


Denk jij, dat jij in 's Keizers gùnst bent van daag? In zijn gunst bent, sedert Nigrina vermoord is? Hij zal haar willen wreken, misschien wel op jou.... Op mij?? riep Crispinus ontsteld. Wat kan ik....? Waarom niet op jou....? Waarom niet op den eersten den beste? Op een van ons, op mij?! Als hij zijn angsten maar stillen kan door een daad van bloed, door een daad van bloèd!

"Je bent het volmaakt met me eens Helmond. Ik wist vooruit dat er geen kwaad bij was, maar, zonder je eens te hebben gepolst, rekende ik mij vis-

"Je moeder ook al?" "Neen, die nog niet." "Nou, weet je wat, dan wachten we tot je moeder weg is en dan kom je stil door de achterdeur. Ze kan je toch niet naloopen. "Je bent ook zoo'n flauwerd. Ga nou gauw terug, dat je moeder niks merkt; ik wacht met Jaap bij de schuur." Bart ging schoorvoetend naar huis terug. Zou hij dat doen? Als hij maar terug was vóór vader en moeder.

Ik ben in je teleurgesteld en heb geen lust, je vader nu te zien. Verwacht niets van mij, als je getrouwd bent. Die vrienden van je mijnheer Brooke moeten je dan maar voorthelpen. Ik wil niets meer met je te doen hebben." En de deur voor Meta's neus dichtslaande, verdween Tante March in heftigen toorn.

"Je bent 'n schat, hoor vent, en we lachen ook niet om jou, maar om dat dwaze jasje!" en Coba streek over den bolderenden bovenkant, aldoor nog hikkend: "'n Gl

Je hoeft toch niet dadelijk weer terug te gaan, wel?" "Niet, als jij mij noodig hebt, kleintje." "O, zoo erg! Tante en Flo zijn heel lief, maar jij bent toch nog meer dan zij éen van de onzen, en ik zou het zoo heerlijk vinden, als je een poosje hier bleef."

Zij liet dit niet toe, maar deed of ze heel kwaad werd en zeide hem omhelzend: O wee mij! Ik zie al te wel, hoe weinig ik je waard ben! Wat moet men er van denken, dat je met één zuster bent, die je nog nooit zaagt en in haar huis, waar je, als je daar komt, wilt weggaan en naar de herberg vertrekken om daar te avondmalen!

Vanmiddag heb ik met mevrouw in de populierenlaan bij Poelgeest gewandeld;... en daar verlangde het toch zoo;... ieder blaadje hing te trillen van verlangen;... je werd er akelig van... Ik heb tegen mevrouw gezegd: Als we hier niet dadelijk uitgaan, word ik gewoon gek." "Maar je bent immers morgen weer thuis," troostte Lou, die hierin het geneesmiddel voor alle verdrietelijkheden zag.

BURGEM. STOCKMANN. Ja, jawel; maar zie hem gauw weer weg te krijgen. HOVSTAD. Doe alsof je met iets bezig bent, Aslaksen. Daar ben ik weer. Nu al, dokter? Maak voort met dat waar we over spraken, Aslaksen. We hebben bitter weinig tijd van daag. Nog geen proef, hoor ik? Neen, hoe kon dokter dat verwachten? DR. STOCKMANN. Och neen; maar ik ben ongeduldig, dat kan u wel begrijpen.

Zoodra de huisbaas vertrokken is, zegt Pietersen tot Walten, die, op den stoel bij de tafel heeft plaats genomen en met de armen slap langs het lijf hangend, het hoofd vóórovergebogen, in doffe moedeloosheid voor zich zit te staren: „Jij bent en blijft toch altijd onpractisch, Walten! Neem me niet kwalijk, maar je kwaamt er heel onzinnig tusschen met je propositie om morgen te betalen.