Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 november 2025
Langs de gansche rechtsche zijde komt dan de blanke bloemkaars, de staande tuil der bekoorlijke snipperige bloemetjes van onderop, tusschen uit de voetingen van twee bladstelen steunblaadjes? knopjes? zijn in de oksels en links naar de richting òp van den bladsteel van het volwassen blad, draagt de eene steel, een ander, een jong, wat saâmgevouwen blad, dat krachteloos nog van nerven, gaat afhangen naar d'ondersten linkerhoek.
"Gij gij eet niets, mijn Hermoine," fluistert haar ridder, die nu van zijn kant ook bezorgd wordt. "O, ik ben er aan gewend, te vasten," zegt zij, "gij weet, dat ik mij voorbereidde voor het kloosterleven. Zou het niet verschrikkelijk zijn geweest?" en het bekoorlijke pruilende mondje geeft iets pikants aan de non in den dop. "Gij zoudt in een klooster zijn gegaan om mijnentwille?"
De jonkman beschouwde nogmaals het bekoorlijke beeld, en deed toen het deksel van het kistje behoedzaam weder dicht. Een Raphaël d'Urbino! dacht Rosio. "Voorzeker," zeide hij overluid: "deze Madonna moet dan wel zeer kostbaar zijn; die stukken hebben, naar ik vermeen, een groote waarde?"
Bekoorlijke voorstellingen betooverden de zinnen, machtige symbolen schoten hun vlammende beteekenis uit door het denken, naïve en heldhaftige opschriften ontroerden het hart. »Wij smeders smeden het nieuwe geluk«, luidde er een; »Vrij als vogels willen wij zijn en schoon als sterren«, een ander; »Dapper den weg op naar geluk en schoonheid«, bezwoer een groot schild, in feestelijke kleuren bemaald; »Wij hebben de sprookjes lief« getuigde een vierde, waarop gestyleerde dieren uit de Russische sprookjeswereld waren afgebeeld.
Wat een bekoorlijke ingang of uitgang voor een troep ronddolende schimmen! Wat een prachtige plaats voor geesten is een Japansche tuin, met zijn meren en maanvormige brug, zijn steenen lantarens, zijn paden met zilverzand, om daarin te spelen en bij tijden te droomen!
Ofschoon die poort bij een ellendig dorpje, verloren in de bergen, behoort, is zij versierd met bekoorlijke engelen-figuurtjes en beelden van heiligen met opschriften en bloemslingers, werkelijk van kunstzin getuigend. Ze zijn afkomstig van rondtrekkende kunstenaars, die, door dezelfde figuren herhaaldelijk te maken, er groote geoefendheid in kregen.
Opdat niets aan deze bekoorlijke gestalte zou ontbreken, was de neus niet schoon, maar lief, niet recht, noch gebogen, niet Italiaansch, noch Grieksch; 't was de Parijsche neus, namelijk zoo geestig en fijn, onregelmatig en zuiver, dat hij de schilders wanhopig maakt en de dichters verrukt. Toen Marius haar voorbijging, kon hij haar oogen niet zien, die steeds waren neergeslagen.
Zeven-en-dertig jaren geleden was uitgezonderd dit plein St. Jaques, dat steeds afgrijselijk is geweest misschien het treurigste punt van dezen geheelen doodschen boulevard deze nog tegenwoordig weinig bekoorlijke plek, waar men het gebouw 50-52 vond. Eerst vijf en twintig jaren later begonnen er zich burgerhuizen te verheffen. 't Was er somber.
Hij, Cornelis, was getrouwd geweest met Catharina Quekels, die hem twee kinderen schonk, Jacob, in 1598 geboren, en de bekoorlijke Machteld, haar, die door Constantijn Huygens bemind werd, en op wier dood in 't bloeien harer jeugd Vondel zulk een alleraandoenlijkst gedichtje schreef.
»En nu ik zal gaan eindigen, vraag ik mij af, of ik niemand vergeten heb, toen ik u opdroeg mijne groeten over te brengen. En, waarlijk, ik vergat mijnheer Walter Stannard en mijne bekoorlijke Alice, die ik zeer ongeduldig ben om terug te zien! »Doet mijne hartelijke groeten aan haren vader, maar... geef aan haar toch nog iets meer.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek