Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juli 2025
Stilans! houd u' gezicht. Ah wel: op slag van twelf ure dan kwam er iedere' keer 'ne geest die het huis van onder tot boven afliep, en a's dat dan lank geduerd had, dan kwam de geest tege'slag van den eene' achter de straetpoort staen en begost zoo jammerlijk t' huilen en te schreeuwen, dat er iedereen compassie mê kreeg. KOBE, met bange stem. Zijt de gij dâ, Sus, die daer 'ne zucht gelaten hebt?
Jan die schoot in 'ene' franse koleère en hij goeide den doodskop zoo ver als hem vliege' wou. Dan begost hem gerust te bakken en hij had al 'en schotel vol koeken op de tafel gezet om te gaen ete'. Als hem nâ goed bij de tafel zat en lakker aen 't knabbelen en aen 't zuige' was, komt er in eene' keer 'ne slag. Jan telde, en 't was twelf ure!
Ondertusschen dronken ze, een oude vent was tapper, en daar kwam de jongen van huis terug, met zijn broeder en een groen uitgeslagen koperen schuiftrompet. Hij dronk eerst nog een pint van 't smakelijke gele bier, en begost toen, in zijn volle lengte rechtstaande, een langen wals te spelen. De klanken vielen vreemd uit de korenstilte en droegen ver.
Den pastoor werd de datum kond gedaan, en hij haalde drie flesschen op, van achter 't patersvaatje. De kaarsen werden aangestoken, en de pastoor wilde Beethoven spelen op zijnen cello, maar 't ging er niet in; Pallieter en Fransoo zaten daar allebei stapelzat, en dronken maar aanhoudend voort; Pallieter zong iet zonder woorden, begost dan weer te vertellen om dan in eens te zwijgen.
Toen klopte de magere baas, zijn vorket tegen zijn telloor en daarop viel er een groote stilte, waarin de scherpe stem van een rechtstaand jongsken den "Onze Vader" bad. Al die ruwe handen waren gevouwen en de oogen neergeslagen; buiten kakelde een kieken om een ei te leggen. Als het gebed uit was begost ieder te eten.
16: De g na de n op het einde eener silbe verandert meest altijd in k, als gang, gank; ding, dink; hij zong, hij zonk. 17: De onvolmaakt verledene tijd van het werkwoord beginnen is: Ik begost, voor: ik begon, enz. Gij begost Hij begost Wij begosten Gijl. begost Zij begosten. Het verleden deelwoord is begost. 18: De onvolmaakt verledene tijd van het werkwoord doen is: Ik dé, voor: ik deed, enz.
Frerik liep net as 'en kiep die niet weet woar ie 't ei zal leggen nu eens in huis, dan weer op den akker, en dan was hij weer bij grootvader en gaf den ouden man die 't biester te kwoad had de piep, en de tabak, en 'en lêpel gloed van 't vuur, um oan te stêken; en dan schudde hij weer het oude strookussen van grootvaders leunstoel op; en gaf hij grootvader de groote snuifdoos aan, die op tafel stond, totdat eindelijk den goede oude het gemoed te vol schoot, en zien onderlip zoo begost te trillen, en de hand, woar ie de piep mee vast had, zoo vremd begos te bêven.
Hij werd sterk en groot en begost te zingen, mee op den beiaard, die langzaam, door een kalmen wind gestooten, een oud, schoon lieken over dezen kant der velden strooide. 't Waren als klanken van zwaar goud en huppelend zilver, en in de verte floot een snoeiende boer het liedje mee. En het klonk: "'t Was op een rievierken dat si saten," enz. Hij kwam aan overstroomde beemden.
Wessels zat voor de deur; 't was omstreeks twee uren na den middag, en de oude man zag in de verte, dat de lucht wat begost te smêren. 't Wier veul lochtiger. 't Woaren groote wolkkoppen, die kwoamen oanschuuven. In 't Zuud-Westen begost 't al te flitsen, en 't rommelde ook al. Eindelijk vond Wessels het geraden um moar in huus te goan.
Hij begost nog ne kier of twieë te weerluchten en te donderen. Toens deed hij den ijngel Gabriël tieken dat hij moest zijn ander vleeren aan doen, goan eten en goan sloapen. Goed! 'n Week of viere doarnoar zat den ijngel Gabriël weere mee zijn vleeren toe aan de voeten van onze lieven Hiere zijnen treun te sloapen. Ons Hiere moakt hem wakker.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek