Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juli 2025
Maar de geest bleef staan en dé nie als mé zijne' vinger wenken om dâ Jan bij hem zou kome'. Maer Jan ging gerust voort mê eten, en hij zag naer 't spook nie meer om. Als dâ zoo ne'n heelen tijd geduerd had, sloeg het halver een, en de geest die hefte zijn' mager' beenen op en kwam zoo allengskens naer Jan gegaen en hij wenkte-n-altijd mê zene' vinger.
"Dit gevecht had slechts eenige oogenblikken geduerd, want de slagen der stryders waren zonder tusschenpoos geweest; diensvolgens was de zon nog niet boven de kim, en de velden waren nog niet met hare stralen verlicht, echter klommen de dampen reeds boven het woud, en de toppen der boomen kleurden zich met lieflyker groen."
Stilans! houd u' gezicht. Ah wel: op slag van twelf ure dan kwam er iedere' keer 'ne geest die het huis van onder tot boven afliep, en a's dat dan lank geduerd had, dan kwam de geest tege'slag van den eene' achter de straetpoort staen en begost zoo jammerlijk t' huilen en te schreeuwen, dat er iedereen compassie mê kreeg. KOBE, met bange stem. Zijt de gij dâ, Sus, die daer 'ne zucht gelaten hebt?
A's dâ nâ zoo al heel lank geduerd had, dan kwam er eens 'ene' keer enen ouwe soldaet van de' marmittenoorlog. Dië soldaet heette sterke Jan, en dien had gezéed in 'en herberg, dat hem veur 'ene' niet en 'ne niemendalle het leeg huis zou slapen, a's ze hem honderd gulden op veurhand wilde' geven. Den huisbaes die zé tege' Jan: Is dâ waer? Derfde gij in datd huis slapen!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek