Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 april 2025
Zie, Gilline is buiten zich zelve van vreugde; zeker denkt ze aan het geld, dat zij als aanbrengster krijgt, de eerste honderd karolusgulden op de nalatenschap der slachtofferen. Maar zij lacht niet, want zij denkt er aan, dat zij met Stevenijne moet deelen. En allen, serjanten, beenhouwers en meidekens, staken hunne tong uit om te spotten met Uilenspiegel.
De twee schuldigen zijn twee kooplieden van Gent, een magere en een heel dikke, die naar Frankrijk getogen zijn, nadat zij alles aan stukken hebben geslagen bij Stevenijne, dewelke zij medegenomen hebben met heure vier meidekens, voor hun pleizier. Wij hadden ze wel bij den kraag gepakt, doch daar waren zeven beenhouwers in het kot, van de sterksten der stad, die voor de booswichten aantrokken.
Zij naderde bij de Deken der beenhouwers en sprak vriendelijk: "Meester Breydel, ik heb u van ver gezien; gij werkt met meer drift dan de laatste uwer gezellen. Het schijnt dat die arbeid u behaagt." "Mijn Landvrouw," antwoordde Breydel, "wij maken Goedendags die het Vaderland en de Leeuw onze heer moeten verlossen.
De beenhouwers begonnen opnieuw te morren en te razen, doch een dwingend teken van Jan Breydel bracht hen tot stilte. "Denkt gij, Deconinck," vroeg hij, "dat wij met moed, met onversaagdheid de stad niet kunnen bewaren? Is de hoogste dapperheid hier dan onmachtig? Rampzalig uur!" Het was zichtbaar op de wezenstrekken van Breydel hoe hem deze vraag pijnde.
De wevers en beenhouwers liepen hen met zegepralend geschreeuw na, doch konden hen met meer achterhalen, dewijl zij op al te goede paarden gezeten waren. Bij de klank der bazuinen en het gerucht van de strijd was de gehele stad in rep en roer geraakt, alles was weldra te been.
De menigvuldige honden blaften ijslijk, alsof zij de noodkreet verstaan hadden, en paarden hun ruwe stem met het geschreeuw hunner wraakzuchtige meesters. Talrijke hopen volks liepen met onrustige schreden heen en weder: de ene had een wapenknots, de andere een Goedendag of een helmbijl. Tussen de stromende scharen kon men de beenhouwers aan hun blinkende slachtbijlen gemakkelijk herkennen.
Maar wij, die zonder bevel en door eigen wil te werk gaan, zijn ook voor God en de wereld verantwoordelijk voor onze daden, op onze hoofden valt het door ons vergoten bloed!" Een innige spijt ontroerde de Deken der beenhouwers. De verklaring van Deconinck woog zwaar op zijn hart en alhoewel hij niet veel er tegen wist te zeggen pijnde het hem zeer dezelve aan te nemen.
De beenhouwers lachten hartelijk om de schertsende woorden van hun Deken, zij bezagen met inzicht een stokoude gezel, wiens grijze baard zijner jaren getuigde. Een van hen riep hem toe: "Gij, Jacob, zult ze niet goed meer bijten kunnen!" "Indien mijn tanden niet zo goed als de uwe zijn," morde de oude Maceclier, "heb ik toch een bijl die het bijten lang gewoon is.
Dit valt mij echter zeer lastig, die trotse Fransen zo lang te dulden; want zo straffe mij God, liever Saraceens dan Wals ! Maar gij zegt het zeer wel; hoe meer een vors zich opblaast hoe gauwer hij barst. Ik moet het tegen dank bekennen, het verstand is bij de wevers." "Wel, Meester Breydel, zo ook is de onversaagdheid en de heldenmoed onder de beenhouwers.
Uilenspiegel, Lamme en de zeven sterke beenhouwers bezagen malkander. Nu, gaat ge mij betalen? sprak Stevenijne, gaat ge mij betalen, messire Uilenspiegel, die teert en smeert met het geld van de predikantjes? Lamme wilde spreken, doch Uilenspiegel deed hem zwijgen en zei tot Stevenijne: Ik ben niet gewoon op voorhand te betalen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek