United States or Malaysia ? Vote for the TOP Country of the Week !
U moet me niet foppen, meneer! Absolute rust en kalmte om haar heen is noodzakelijk, zeî de dokter, dan zal zij gauw weêr heelemaal in orde zijn. Jozef ging naar de baker, nam het kind op zijn handen en bekeek het nauwkeurig. Mijn gezicht! zeî hij zachtjes, ofschoon daar nog volstrekt niets van te zien was. Hij zoende het kind, en gaf het aan de baker te-rug.
De baker had gelijk, toen ze de eerste dagen na de geboorte van kleine Carsten steeds herhaalde, dat Mevrouw te jong was om dadelijk het heele geluk te voelen van een kind te hebben; dat zou wel komen.
"Dat ben ik gelukkig nog niet! en als het van het opgestoken haar komt, dan zal ik het tot mijn twintigste jaar in twee staarten laten hangen," dreigde Jo, terwijl ze haar haar lostrok en haar kastanjebruine manen schudde. "Ik wil er niet aan denken, dat ik volwassen moet worden en "Juffrouw March" moet heeten, lange japonnen moet dragen en er zoo deftig uitzien als een oude baker.
Een baker was aan huis en Rozeke, Smuls verbod trotseerend, zond Meleken naar haar ouders om hen te laten weten dat het kind geboren was en te vragen of ze niet eens kwamen zien. Maar zij wilden of durfden niet komen en Meleken bracht de boodschap terug dat niemand van haar huis zich wagen zou. "Ware hij maar dood, dan zouden ze wel komen", dacht Rozeke.
Den volgenden dag trokken wij in een langen dagmarsch over het Stuhlmannzadel, staken het bovengedeelte van het Bujukudal over, klommen tegen den steilen wand van het Scott-Elliotzadel op en overnachtten weer in het tweede kamp aan den oever van het meer en aan den voet van den westelijken wand van den Baker.
"De dokter heeft mij gezonden," antwoordde Geertje: "Ik heet vrouw Willems, en zou den jongenheer.... u weet wel." "Ha! zoo!" zei de knecht, terwijl hij met zijn linkeroog knipte: "dan sloeg ik den bal toch zoo geheel niet mis. Wil je maar binnen komen? Zóó, 'k zal 't aan de baker en mijnheer zeggen." Hij zal het aan de baker en aan mijnheer zeggen! 't Zal dus hier de woning zijn....
De dokter en de baker kwamen er bij. De dokter had het gordijn wechgeschoven, hij trok Jozef bij zijn arm bedaard van het bed te-rug. Maar Jozef rukte zich los en riep, huilend: Maar, ze sterft! waarom heeft u me dat niet gezeid? O, God, o, God, wat moet ik doen? Ze is koud, dokter, zoo koud als ijs, zeg ik u, en kijkt u d'r oogen eens!
Als het niet anders kan, dan zullen wij de tering naar de nering moeten zetten; maar het is hard met twee kinderen, en het derde voor de deur. Ik zeg het niet om het je te verwijten, Gerrit! Lief en leed heb ik beloofd met je te deelen, en ik zou het nog doen! Minder wonen, dat zal niet gaan, het is nu al zoo eng; maar een geringer baker, ik zal er morgen naar hooren.
"Ma, staat er verder, als de menschen je wat zeggen/ moet je net doen of je 't niet hoort!" De bedoeling dezer verhevene woorden is: het zal gebeuren dat uw zuigeling het ingebakerd menschdom, namelyk wederspannig is, en zich krytend en schreeuwend teweerstelt... doe of je 't niet hoort, Baker! Speld er maar dapper op toe.
Cavalli, die zich met het oog op botaniseeren in het derde kamp, aan den voet van den westelijken wand van den Baker had opgehouden, keerde den volgenden dag naar Bujongolo terug, eveneens tot op de beenderen nat. Hij trof Cagni verdiept in allerlei werk.
Woord Van De Dag