Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juli 2025
Ook donna Micaela kwam naar San Pasquale, ze had haar vader bij zich. Zij liep met fier opgeheven hoofd en geheel zonder vrees. Zij kwam tot San Pasquale om hem te danken, hem die den grootsten hartstocht in haar ziel luidde. "Mijn leven begint dezen dag," zei ze tot zichzelf. En het scheen ook niet, dat don Ferrante angstig was, maar boos en kwaad was hij!
"Dat kan er naar wezen, als het noodig is," zegt de ander koel. "Kan ik u een oogenblik alleen spreken, Mijnheer?" zegt Lurgrave, terwijl hij zijn partij angstig aanziet. "Mijnheer Van Aartheim is hier niet te veel; want de zaak gaat ook hem aan. Naar ik hoor, is hij de minnaar van Miss Cleford." "Maar hij krijgt haar nooit. Gaat nu beiden u gang en brengt mij op 't schavot."
Een derde tribune, er tusschen-in, was nog onbezet en omringd door eene groep, die stond te wachten tot de verkooping begon. Hier kunnen wij Tom, Adolf en andere bedienden van St. Clare herkennen; en hier wachten ook Suze en Emmeline angstig op hare beurt.
De beide ouders zijn vol zorg voor hun kroost, vliegen bij het naderen van een vijand angstig op en bewegen zich uit list op een schommelende en slingerende wijze; onder het angstig geroep van "dak-dak" beschrijven zij slechts kleine kringen in de lucht en vallen in de nabijheid weder op den grond.
Was 't méér niet? Ze wilde nog meer voor hem doen. En toen hij haar had gevraagd, of ze alles netjes voor hem wilde klaarmaken, had ze hem aangezien en gezegd: "Natuurlijk wil ik dat doen, maar onder één voorwaarde." "En die is?" "Dat ik mee mag gaan naar den Wittewivenkuil." "Aleid," riep hij angstig, "dat niet." "Zouden de witte wiven je kwaad doen?" had ze gevraagd.
Hij had den ganschen nacht, den ganschen dag gepeinsd; hij hoorde geen andere stem in zijn binnenste dan die hem zeide: helaas! Zoo verstreek een kwartier. Eindelijk boog hij het hoofd, zuchtte angstig, liet de armen hangen en keerde op zijn schreden terug. Langzaam en verslagen trad hij voort. 't Was alsof iemand hem in zijn vlucht had bereikt en terugvoerde. Hij trad de raadkamer weder binnen.
"Ik verzoek dat je mij dat stuk geeft menheer Van Hake!" "Nee generaal, nee! Neem mij niet kwalijk, maar dat, dat is te erg. Om mijn besten dokter die laatste eer.... die...." Thomas ziet eensklaps Jacoba's angstig smeekenden blik.
Schoon teergevoelig van aard, had hij den dood te dikwijls onder alle gedaanten voor oogen gehad, dan dat het gezicht van een lijk bij hem iets meer dan een gevoel van medelijden zoude hebben opgewekt; doch hier bezielde hem een ongekende gewaarwording; het was, of de dolk van Reinout hem mede in 't hart getroffen had. "Is er geene hoop meer?" vroeg hij, angstig op het lichaam starende.
Toen Tolstoi in zich dien drang naar wetenschap bemerkte, legde hij zich, angstig dat hij zich in de theorie zou verliezen, dadelijk de vraag voor, hoe hij de theorie in dienst kon stellen van de praktijk, doch was zich tevens bewust dat hij in hoofdzaak moest trachten zich zelf in overeenstemming te brengen met het zedelijk ideaal.
Ik ben dus 'n framasson, 'n zatlap en 'n stoeffer! Wat wilt gij, Mijnheer Snepvangers, ik begrijpt u niet, verweerde de slungel angstig. Wij zijn nu onder vier oogen, niemand ziet ons, span nu maar een proces in zonder getuigen, deugniet, sjamfoeter, vuile jezuiet! Snepvangers moest telkens opwippen om met zijn vuist te kunnen bonken op de tronie van den lange.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek