Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 mei 2025
Ik zei tegen hem hoe heerlijk het voor mij zijn zou om eens naar het buitenland te gaan, net als andere jonge vrouwen; ik huilde en smeekte; ik zei dat hij toch alsjeblieft moest denken aan mijn positie en hij lief voor mij moest wezen en mij mijn zin geven. En toen werd hij bijna boos.
MEVR. STOCKMANN. Maar dat is toch niet de moeite waard om er over te denken? Kan u met Thomas die eer niet broederlijk deelen? BURGEM. STOCKMANN. Ja, dat zou je zoo zeggen; maar blijkbaar neemt niet iedereen genoegen met deelen. MEVR. STOCKMANN. Och onzin! Kijk eens Katrine, hier krijg je nog een gast. Jolig, hè? Alsjeblieft, kapitein Horster; hang uw jas maar aan den kapstok.
Van wie? De brievenbesteller gaf hem mij juist toen ik uit ging.... En breng je mij dien nu pas! PETRA. Ik had heusch geen tijd om er weer mee terug te gaan. Alsjeblieft. Laat zien, laat zien, kind! Ja juist, juist...! MEVR. STOCKMANN. Is het dat waar je zoo lang op gewacht hebt, Thomas? DR. STOCKMANN. Ja juist; nu moet ik dadelijk naar mijn kamer.... Waar vind ik een licht, Katrine?
En die mooie robijn, dien ik aan uw vinger zie, mijnheer Gil Blas, waar komt die dan vandaan alsjeblieft?" "Die heb ik van eene brutale oplichtster, mijn beste Fabricius, verre van den veroveraar der vrouwen van Valladolid te zijn, moet gij weten, mijn vriend, dat ik haar dupe ben." Die laatste woorden sprak ik zóó droevig uit, dat Fabricius wel inzag, dat men mij een poets had gebakken.
Mariëtte wilde wel medelachen en ze deed het ook, terwijl op hare lippen lag de vraag "waar eigenlijk de gedachten van de juffrouw verwijlden." Het oogenblik daarna: Me dunkt, sprak Francine zeer ernstig, dat mijnheer Sörge wel een anderen weg kon kiezen. Hadt gij hem van verre herkend? Neen, juffrouw. Ik .... ook niet .... Mariëtte .... Ko! nu weer wat hollen, alsjeblieft!
"Neen, Tony, en hij heeft z'n oogen dicht; gaat u mee alsjeblieft, ik ben zoo bang," riep ze ineens vertrouwelijk, greep de rokken van het meisje en wilde haar meetrekken." "Ja, ik ga mee hoor, wacht even. Teun, Jacob!" riep ze naar binnen, "kom gauw mee, er is een in het water gevallen."
Op zekeren dag zei de vos tegen den beer: "Mijn beste Bruintje, ga alsjeblieft naar het bosch en haal mij een mooi groot blok, waarop ik plaats kan nemen, terwijl ik de zeer gewichtige vergadering presideer, die wij zullen houden."
"Wat hebt ge me verschrikt! Maar doe mij, alsjeblieft, een groot genoegen en spreek niet over die opera; ge hebt toch geen begrip van muziek. Ik wil liever tot u afdalen om met u over uw gravures te spreken. Nu? welk een schat hebt ge onlangs op de tolkuschka opgevischt?" "Zal ik het u laten zien? Maar ge hebt er toch geen oogen voor." "O, laat me maar eens zien.
Ik heb geen zin mijn humeur te bederven; zullen we dus alsjeblieft van onderwerp veranderen?" en Jo zag er uit, alsof zij gereed was, hem bij de geringste aanleiding met koud water te gaan doopen.
Maar straks, ja dan moet zij van dien vreemde méér vernemen.... De graven Van Armeloo.... Van Armeloo! In stilte heeft zij wel eens aan zoo iets gedacht.... Ha! een verarmde tak der graven Van.... Diminuendo: Und bricht es in der tiefen Noth; Schau' denn mein' Augen weinens roth, Und tausch' mich in dein Armen, Tod! "Nicht Eva, wil je alsjeblieft niet meer piano spelen?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek