United States or Mongolia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Drievierde van z'n postuurtje was nu geborgen onder de tafel. Dit was zóóveel gewonnen voor z'n pynlyke beschroomdheid. Byna alles wat-i zag en hoorde, verbaasde hem. Toen-i z'n handen vouwde... Wou je bidden, mannetje? vroeg de dokter. J...a, m'nheer, stamelde Wouter. Dat's 'n zeer goede gewoonte. Ga gerust je gang. Doe je dat altyd aan-tafel? Ja, altyd... by warm eten, m'nheer!

Die vraag herhaalde Paul zich onophoudlijk nu.... 't Verdoofde hem.... Hij hoorde aldoor maar de woorden van de vraag maar kon onmogelijk aan een antwoord denken.... Het werden klanken zonder zin, een hol geroep.... En aan iets andere denken kon hij ook niet meer.... Want met eentonigheid het was als de metaalklank van een hamer op een aanbeeld beukend, rythmisch, zonder rust kwam altijd weer die vraag terug: Wat dan te doen?... Meer en meer vervlotten zijn gedachten.... Hij kon ze maar niet vatten, werd er los van, bleef, versufd, maar zitten, achterover, voelde niet meer dat hij zat.... Het ging ál verder, alles..., heel ver was 't nu, en klein, en lang geleden.... Er was geen toekomst meer..., niets meer ... dan altijd daar maar zitten suffen....

En.... al nam men ook al aan, dat mevrouw Burbank en miss Alice Stannard binnen Castle House hadden kunnen geraken, ook dat master James Burbank thans op de hoogte van alles was, was het dan nog niet te duchten dat het heerenhuis bedwongen, dat het door de aanvallers bij storm genomen, dat het uitgeplunderd, in brand gestoken, in een woord vernietigd was?

Maar de regte vrolijkheid ontbrak aan het deftig feest en geen vertrouwelijkheid was denkbaar; alles bleef er vormelijk, statig, stijf; en de gesprekken, even onbeteekenend als hoffelijk, werden blijkbaar slechts tusschen de drie mannen gevoerd omdat stilzwijgen onbeleefd zou zijn geweest.

Welnu, iets dergelijks is ook hier het geval: het harkerig-stijve, het onvermurwbaar-harde der manier van doen van den grootvader heeft ook hier de afbeeldende woorden doordrongen en verhard. Ge voelt en hoort en ziet daardoor alles onmiddellijk, terwijl, indien er een andere zin stond, die u nochtans hetzelfde zou mededeelen, ge er slechts een verstandelijk begrip van zoudt krijgen!

Men verwachte van mij dan ook geene beschrijving van Britsch-Indië, geen volledigheid van de onderwerpen, die ik aanroer, maar alleen een beschrijving van wat ik zag, wat ik ondervond, en wat ik van dat alles denk. 3 Februari. Met een uitstekende boot met groote, comfortabele hutten, goede badkamers en zeer goede keuken, de "Bharatta", staken wij van Colombo naar Tutticorin over.

's Middags aan tafel zat hij bedaard te praten over alles wat toevallig ter sprake kwam, met een niet-opvallende gelijkmatigheid. 's Woensdags ging hij naar de comedie, in 't rustig gezelschap van Hendrik, en liet zich bezighouden met een aangenaam gevoel van niets beters te doen te hebben.

De Sandwichseilanden, Oregon en de Russische provinciën van Noord-Amerika, de eenige plaatsen van verbruik welke men in dat gedeelte der Stille of Zuidzee aantreft, kunnen in eene dergelijke crisis slechts geringe afleiding verschaffen. Alles is kansspel, en de Europeesche koopman die bezendingen goederen derwaarts expedieert, heeft evenveel kans om 500 pCt. te winnen als te verliezen.

Of wij dit geheimzinnige wezen vinden of niet, wij hebben dan toch onzen plicht jegens hem vervuld." "En gij, Harbert," vroeg Cyrus Smith, "wat is uw meening! Spreek, mijn jongen." "Mijnheer Smith, ik geloof dat wij alles moeten aanwenden om den weldoener weder te vinden, die eerst u gered heeft en ons daarna." Op zijn beurt sprak Ayrton: "Misschien is hij alleen? Misschien lijdt hij?

Bijgaand blad zal u doen zien, dat hier te Weenen bij voorbeeld nog kunstkenners zijn, die beweren: "Mann soll die Augen schliessen, wenn Makkoszch spielt, denn nur dan ist er ein Titane!" ".... Het doodsbericht van mijn goeden Tournel heeft mij doen ontstellen. Augusta is nu alleen. Hoe blijft zij achter?... Doch wat vraag ik! Zij heeft immers u tot vriend, en dat zegt alles...."