Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juli 2025
"Arme Empedokles," zei ze en plotseling straalde haar geheele gelaat van schalkscheid. "Ge waant u opgestegen tot de goden, maar de Etna werpt altijd uw schoenen op." Cavaliere Palmeri zonk als door een schot getroffen achterover in zijn stoel. "Micaela," zei hij zwak afwerend, als iemand die niet weet hoe hij zich moet verdedigen.
Waarom....? vroeg Crispinus. O nèrgens om! zei Lavinius, zich nederig buigend, met afwerend armgebaar. Nergens om.... Je denkt toch niet....? Ik denk nièts, edele Crispinus. Mijn arm hoofd is vòl van de voorstelling van morgen. Denk toch eens: de opening der Megalezia-spelen.... Geheel Rome.... Het Hof toch ook, hoop ik? De domina? Gij? Er is geen vrees, dat.... fluisterde tot Crispinus Crispina.
Misschien gelooft gij mij, want gij hebt immers zelf het recht u de vriend van de bevalligste aller vrouwen te noemen." Een weemoedige glimlach gleed bij deze woorden over het ernstige, fijnbesneden gelaat van den veertiger, en met een afwerend gebaar antwoordde hij luchtig: »Ik ben met Cleopatra opgegroeid, maar de geringe man bemint een koningin niet anders dan als een godheid.
Hij moest ondervinden dat hij den blik, die zijn hart in vlam had gezet, verkeerd had uitgelegd, en daarom antwoordde zij afwerend en met koninklijke waardigheid: »Een rampspoed als de mijne dooft allen gloed uit. En de liefde? Het hart eener vrouw blijft altijd voor haar geopend, alleen dan niet meer, wanneer het de lust en de kracht tot wenschen verloren heeft.
Het gevaar kennend en afwerend zal jeugd, manschap en grijsheid hier zijn lange leven in noeste werkzaamheid volvoeren! Deze gedachte is het die Faust vervult en als vizioen voor zijn blinde oogen zweeft, en in het licht daarvan roept hij uit: "nu waag ik tot het oogenblik te zeggen: blijf, want gij zijt schoon genoeg. In aeonen kan het spoor van mijn aardsche dagen niet vergaan.
Daarom heeft Jozef de macht de zonde te overwinnen. Er zijn allerlei middelen om zich tegen de zonde te verdedigen. Ik noem de vrees voor straf. Deze vrees is geen ondeugdelijk middel; toch voelen wij goed, dat wij, uit vrees voor straf de zonde afwerend, nooit zullen komen tot wezenlijke grootheid. Dan is daar: de eer. Jozef noemt haar ook. Zie vs. 8 en 9.
Binnen trad de kok, een grijnzend zwartje, met pennen door zijn neus en gaten in zijn ooren. "Hier, jij, Wi-wi, wat naam dat?" loeide Harriwell, en hij wees beschuldigend naar de omelet. De angst en de wanhoop van Wi-wi waren bijzonder natuurlijk. "Hem goed kai-kai", mompelde hij afwerend. "Laat het hem opeten", stelde McTavish voor. "Dat is het beste bewijs."
Daar, plotseling, werd de stilte verbroken; takjes kraakten, blaadjes bewogen, en een lichte gestalte kwam: Elze, die den Boschgeest zocht. Afwerend strekte hij de handen uit; want menschen waren niet zijn vrienden; maar langzaam zonk Elze voor zijn voeten, zoo zijn hand-gebaar tot een zegening makende; en met een bede in de droeve oogen strekte ze hulpzoekend haar handen naar hem uit.
Dikwijls verwonderde het ons, hoe dit mildvallende, wrange, wansmakelijke zaad, «geen beest wil 't vreten," zeggen de buitenlui, die nog altijd kastanjes tegen rheumatiek in hun zak dragen met zoo'n afwerend schild is beschermd geworden. Misschien, nu er de herten niet zoo veel meer zijn, verbergt het voor ons ook nog een groote waarde.
Holtsman stond naast zijn stoel en maakte, naar den grond ziende, alsof de worst daar nog lag, een breed gebaar van afschuw en schrik, deed een pas terug met afwerend, gebogen handen en siste tusschen zijn tanden door: Ploerten! hadden hem gegooid, ploerten, die ik nu achter in de zaal zag dubbelslaan van 't lachen. 'k Sprong 'n oogenblik terug, meneer! 't Was me, alsof ik een adder had aangepakt.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek