United States or Guernsey ? Vote for the TOP Country of the Week !


Εδώ όσα μόνο σώνουνε να μας δείξουν τι έκαμε ο Ιουστινιανός για τον τόπο, κι όχι μονάχα με δρόμους και με γιοφύρια και με μερικά άλλα μέτρα που έτυχε αφορμή να ειπωθούνε αλλού, παρά και φέρνοντας στο κράτος την πολύτιμη βιομηχανία του μεταξιού, που στάθηκε στη χώρα μέσα πηγή πλουτισμού κι από χρυσωρυχεία πολύ σημαντικώτερη. Είταν ως τα τώρα αγνώριστη αυτή η τέχνη έξω από την Κίνα.

Καλέ τι σας ήρθε; όλο τον κάμπο πήγατε να σηκώσετε! Νά, τόσα σώνουνε: λίγα κίτρινα κι απ’ αυτά εδώ τα κόκκινα, ναίσκε αυτά θα της αρέσουν της Κυρία-Ουρανίας, και μερικά από τάσπρα- πού να τα σέρνω!. . . Μάννα μου! τι όμορφα ετούτα τα μικρούλια, τα γαλανούλικα !. . . Έ ! σώνουν πια Αυτές εδώ είναι ανεμώνες-είπε σιγαλά η Λιόλια. . κ' είναι βγαλμένες με το χώμα.

Μα καθώς κι άλλου είπαμε, κάστρα και τοίχοι δίχως στρατιώτες δεν είναι μεγάλη διαφέντεψη. Κ' οι στρατοί έλειπαν πάντα στα ξένα. Εκείνα μονάχα τα χτίρια πρέπει να κόστισαν αμέτρητους θησαυρούς. Να ταριθμήσουμε ένα προς ένα και δύσκολο και άσκοπο. Δυο λόγια μας σώνουνε. Είχε κι από τα πριν ο Δούναβης και προπύργια και κάστρα. Μονοπύργια τάλεγαν.

Αυτά, και λίγ' ακόμα που ίσως θα ειπωθούν όταν έρθουμε στους Σλάβους, σώνουνε για τον καλοθελητή μας το Φαλμεράγερο και τους οπαδούς του, που αντίς να μας αποδείξουν πώς χάθηκε η ρωμαίικη η φυλή, αποδείξανε πώς έζησε, αφού μπόρεσε τόσους και τόσους ν' απορρουφήξη· καθώς και για κείνους που του δώκανε σημασία κ' έγραψαν τόμους και τόμους για να τονέ βγάλουν ψεύτη.

Κ' έτσι παραιτώ μέτρα και στίχους, και καταπιάνουμαι δουλειά που μήτε την ονειρευούμουν άλλοτε· την «Ιστορία της Ρωμιοσύνης»! Μ' ανάλαφρη καρδιά την αρχίνησα, και μήτε υποψιάστηκα, δυο χρόνια απονύχτερες μελέτες, και πάλε μήτ' ένας σωστός τόμος να μη βγη, εκεί που μήτε πέντε δε σώνουνε! Θα με ρωτήξης τώραΚαι γιατί σου τα λέγω αυτά; Να σου το ξηγήσω.

Πρέπει να είταν ως τρία χρόνια πρι να ξενιτευτώ έρημος κι ορφανός, έξη μήνες πρι να πάγη και κείνος να τις βρη τις δυο μου ψυχούλες. Δεν αξίζει να σου τα ξαναλέγω. Τι να τη χαλνώ την καρδιά σου; Τι να τα γυρεύω τα δάκριά σου; Σώνουνε τα δικά μου· ζωής αλάκερης δάκρια. Φτάνουνε, δεν το θέλει η μακαρίτισσα να βασανίζουνται κ' οι άλλοι για κείνηνα, μήτε η Αννούλα μου δεν το θέλει. Μήτε ο γέρος.