United States or New Caledonia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Φοβηθέντες δε ούτοι ένεκα της αιφνιδίας εκείνης επιθέσεως και βλέποντες τας πύλας ανοιγομένας εις τους Αθηναίους ενόμισαν ότι το πραξικόπημα εγένετο μετά προηγουμένην συνεννόησιν.

Δεν τα έγγιξα ακόμα, ούτε τα εμέτρησα. Μετρήστε τα, να ιδήτε αν είνε σωστά, προσέθηκεν ως να παρελάλει. — Εγώ; είπε μετά περιφρονήσεως ο αρχηγός. — Μα μη μου παίρνετε το κορίτσι μου, εξηκολούθησεν ο Πρωτόγυφτος, μετ' αιφνιδίας εκρήξεως φιλοστοργίας. Εγώ το αγαπώ το κορίτσι μου. Ήμουν μωρός να το πωλήσω το κορίτσι μου, το έκαμα χωρίς να θέλω. Δεν είξευρα, τζάνουμ τι μου γίνεται.

Παραπλησία, καίτοι ουχί τόσον βάναυσος, ήτο η σκέψις ήτις ενέπλητε το πνεύμα των διαπορούντων συγγενών του Χριστού, οπόταν ήκουσαν περί της αιφνιδίας ταύτης και καταπληκτικής δραστηριότητος μετά την γαλήνιον μόνωσιν τριάκοντα άγνωστων και αμνημονεύτων ετών. Μέχρι τούδε ήσαν σχεδόν ασυμπαθείς προς Αυτόν· δεν Τον εγνώριζον, δεν επίστευον εν πλήρει εις Αυτόν· έλεγον ότι ήτο εκτός Εαυτού.

Θέλει δε θέλει εγώ θα τήνε πάρω, θα τήνε κλέψω κίδια απόψε, θαρρώ. Η χήρα έκαμε χειρονομίαν αιφνιδίας αποφάσεως και είπε: — Κλέψε τηνε ... Είντα να σου 'πώ κ' εγώ; Και τα χείλη της έτρεμον. — Θαρθή απόψε ή θα ξωμείνη στο Πετρούνι; — Όι, θαρθή, είπεν η χήρα μετά στιγμιαίον δισταγμόν.

Τότε, εν εκρήξει ακρατήτου λύσσης, ενί των παροξυσμών εκείνων της αιφνιδίας, αχαλινώτου, φρενιτικής λύσσης εις ην ο λαός ούτος υπέκειτο καθ' όλας τας εποχάς εν πάση προσβολή κατά των θρησκευτικών δοξασιών του, ήραν λίθους, ίνα λιθοβολήσωσιν Αυτόν. Πλην αυτή η τυφλότης της λύσσης των ευκολώτερον κατέστησε το να τους αποφύγη. Η ώρα Του δεν είχεν έλθη ακόμη.

Λέγω δε απ' επάνω έως κάτω ουχί κατά τύχην, αλλά διότι είχεν ανυψώση ολίγον το φόρεμά της διά να ξηράνη εις την εστίαν τα υποδήματά της, τα κάθυγρα εκ της αιφνίδιας πλημμύρας. Ουδέποτε έτυχε να ζηλεύσω τόσον πολύ εις άλλον άνθρωπον το πλάτος των ώμων του, τους οδόντας του, το πολύ αίμα του, την ευρωστίαν του και την γυναίκα του.

Οι δε Αθηναίοι, εις το άκουσμα της αιφνίδιας εμφανίσεως του Γυλίππου και των Συρακουσίων, εταράχθησαν μεν κατ' αρχάς, παρετάχθησαν όμως εις μάχην. Ο δε Γύλιππος, σταθείς πλησίον των, έπεμψε κήρυκα διά να τοις είπη ότι, εάν εντός πέντε ημερών ήθελαν να εξέλθουν της Σικελίας λαμβάνοντες τα εις αυτούς ανήκοντα, ήτο έτοιμος να συνθηκολογήση μετ' αυτών.

Το νόσημα δε τούτο υπήρξεν αφορμή των πρώτων αταξιών της πόλεως, διότι έκαστος ευκολώτερον ετόλμα εκείνα, τα οποία κρυφίως μόνον εξετέλει, βλέπων ότι δι' αιφνιδίας μεταβολής οι μεν πλούσιοι απέθνησκον εξ απροόπτου, οι δε πρότερον άποροι κατελάμβανον ευθύς τα υπάρχοντα εκείνων.

Περιηγούμενοι κατά τον χειμώνα του 187... την Σικελίαν και διατρίβοντες από τινων ημερών εις την Μεσσήναν, έτυχεν εσπέραν τινά να ζητήσωμεν άσυλον κατ' αιφνιδίας καταιγίδας εις το πλησιόχωρον ελληνικόν προξενείον.

Τα τελευταία ταύτα περιέπλευσαν την νήσον, διά να ενωθούν με τα άλλα και πλεύσουν κατά του Πλημμυρίου, προς τον σκοπόν να θορυβήσουν τους Αθηναίους διά της αιφνιδίας εκείνης επιθέσεως.