Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 8 Μαΐου 2025
Τελειώνοντάς με τούτον τον τρόπον του πέμπτου ταξειδιού την διήγησιν ο Σεβάχ Θαλάσσιος, επρόσταξε να δώσουν άλλα εκατόν φλωριά χρυσά του βαστάζου, ο οποίος ανεχώρησεν ομού με τους άλλους φίλους.
ΝΙΚΟΣ — Δε θα μας δώσετε, σήμερα και τη Δίδα Δώρα, κύριε Φλέρη; Έρχομαι να σας τη ζητήσω από μέρος όλων των δεσποινίδων. ΜΙΣΤΡΑΣ — Θα της κάνη πολύ καλό λίγη άσκηση, Τάσσο. Στείλε την με τη βάρκα, να σε χαρώ. ΦΛΕΡΗΣ — Α! φίλε μου. Αν μπορούσατε να μου την ξεκολλήσετε από τους ουρανίους φίλους της, θα σας ήμουνα και υποχρεωμένος. Φτάνει να θέλη μονάχα. ΝΙΚΟΣ — Θα την παρακαλέσω εγώ, κύριε Φλέρη.
Σχετισθείς δε μαζί με αυτούς και άλλα διδάξας εις αυτούς, άλλα δε μαθών από αυτούς, ας κατευοδωθή ως φίλος από φίλους τιμηθείς με τα ανάλογα δώρα και τας τιμάς.
Και ό,τι χαρακτηρίζει την ύπαρξίν των, ή ό,τι τους κάμνει να προτιμούν την ζωήν, εις αυτό θέλουν να συναναστρέφονται τους φίλους των. Διά τούτο άλλοι μεν συμποσιάζουν, άλλοι δε ταβλίζουν μαζί, άλλοι πάλιν γυμνάζονται μαζί και άλλοι κυνηγούν ή φιλοσοφούν, και όλοι αυτοί περνούν τας ώρας των με εκείνο το οποίον αγαπούν περισσότερον από όλα εις την ζωήν των.
Στα διάφορα γράμματα, που έστελνε ο Courier σε φίλους του πότε για να τους ειπή για την ανακάλυψι των σελίδων που έλειπαν ως τότε από το Λόγγο και πότε για το τύπωμα των σελίδων τούτων κι όλου του έργου, υπάρχουνε μερικές γνώμες του για το μυθιστόρημα, που είναι σαν χαρακτηρισμοί του.
Αλλά την συμμαχίαν ταύτην βεβαίως συνωμολογήσατε, ουχί διά να πολεμήσετε τους φίλους σας, αλλά τους εχθρούς, οίτινες θα ήρχοντο να σας προσβάλουν· την συνήψατε όπως βοηθήτε τους Αθηναίους όταν αδικώνται παρ' άλλων, και όχι όταν αυτοί αδικούν τους άλλους, καθώς πράττουν σήμερον.
Μη εντραπής δε να φαίνεσαι ότι έχεις και άνδρας εραστάς, καίτοι είσαι με γένεια και μάλιστα φαλακρός. Πρέπει να έχης και τοιούτου είδους φίλους• και εάν δεν εύρης έξω, να μεταχειρισθής τους δούλους σου. Διότι και αυτά συντελούν πολύ εις την ρητορικήν επιτυχίαν• η αναισχυντία και το θράσος γίνονται μεγαλείτερα.
34. »Θαρρούντες λοιπόν και μη παύοντες τας ενταύθα προετοιμασίας ας πέμψωμεν προς τους Σικελούς, ίνα τους μεν υπηκόους βέβαιους φίλους ποιήσωμεν, τους δε αυτονόμους προσπαθήμεν να καταστήσωμεν φίλους και συμμάχους· ας πέμψωμεν ωσαύτως πρέσβεις και εις τους Σικελιώτας, διά να παραστήσωμεν ότι ο κίνδυνος είναι κοινός· ας πέμψωμεν και προς τους Ιταλιώτας, διά να τους πείσωμεν να συμμαχήσουν μαζί μας ή τουλάχιστον να μη δεχθούν τους Αθηναίους.
Και αποχαιρετά μ' ένα βλέμμα μελαγχολικό αλλά ήρεμο τη μάνα που τον εγέννησε, τους φίλους που τον επίστεψαν, τον λαό που τον ετυράνησε· τη γη που είδε τα φαρμάκια και τον Ουρανό που άνοιξε φιλόστοργη αγκαλιά να δεχθή το σώμα του. Η μάνα ήταν εκεί και τα έβλεπεν όλα. Ήθελε να φωνάξη, να τρέξη για να τον σώση από τα χέρια των κακούργων, αλλά δεν ημπορούσε να βγάλη φωνή από τον λάρυγγά της.
Ευτυχείς αι κοινωνίαι, εις τας οποίας οι άρχοντες, οι γονείς, οι ιερείς, οι διδάσκαλοι, οι συγγραφείς, οι ποιηταί, οι καλλιτέχναι και τα θέατρα δεν παρουσιάζουν ειμή υποδείγματα αρετής και φρονήσεως! Αφού δε ο σεβάσμιος ούτος εφημέριος εκάθησεν, ερώτησε τον Γεροστάθην περί τίνος ήτο ο λόγος. — Διηγούμην εις τους μικρούς μου φίλους, τω απεκρίθη ο γέρων, του Περικλέους τας ευεργετικάς πράξεις.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν