United States or Portugal ? Vote for the TOP Country of the Week !


Η Μαρία, όπως αι άλλαι γυναίκες της τάξεως της, ύφαινε και εμαγείρευε και μετέβαινε προς αγοράν καρπών και κάθε εσπέραν επεσκέπτετο την πηγήν, εις την οποίαν εδόθη και το όνομα «Η πηγή της Παρθένου», με την στάμναν της επί του ώμου ή επί της κεφαλής.

Η ψαλμωδία είχε διακοπή εξ ανάγκης. Η θειά Μαθηνώ επλησίασεν εις τον γέρο- Φιλιππή πρωτοκάθεδρον της τάξεως των ποιμένων, κ' εδοκίμασε να κανοναρχίση προς αυτόν. — Ψάλε, γέρο-Φιλιππή, «&Καθαρθώμεν τας αισθήσεις&». Αλλά του γέρο-Φιλιππή δεν εγύριζεν η γλώσσα του να είπη «Καθαρθώμεν τας αισθήσεις».

ΕΡΝΕΣΤΟΣ. — Μπορεί να σε ρωτήσω, Γιλβέρτε, ποιους εννοείς; ΓΙΛΒΕΡΤΟΣ. — Ω! Όλους τους δευτέρας τάξεως litterateurs . Μας έχουν κάνει έφοδο ένα σωρό άνθρωποι που, όταν ο ποιητής ή ο ζωγράφος πεθαίνη και πάη, έρχονται σπίτι με το νεκροθάφτη και ξεχνούν πως η μόνη τους δουλειά είναι να καθήσουν βουβοί. Αλλά δεν πρέπει να γίνη λόγος γι' αυτούς. Αυτοί είναι οι ταφογδύτες της φιλολογίας.

Λοιπόν και ημείς πρέπει κατά ταύτα να εξετάζωμεν και τα δύο είδη των αιτίων, αλλά χωριστά εκείνα τα οποία μετά νου είναι δημιουργά πραγμάτων καλών και αγαθών, και εκείνα όσα εστερημένα φρονήσεως ποιού- σιν εκάστοτε ό,τι τύχη άνευ τάξεως. Αρκούσι λοιπόν ταύτα ως προς τα συναίτια του να λάβωσι τα όμματα την δύναμιν εκείνην, την οποίαν έχουσιν.

Διότι πάντα ταύτα τα ζώα και τα της αυτής τάξεως γεννώσιν εις την ξηράν και κοιμώνται ή εις την ξηράν ή εις το υγρόν ανέχοντα έξω το στόμα, ίνα αναπνέωσιν. 5. Όσα όμως έχουσι βράγχια, πάντα ψύχονται δεχόμενα το ύδωρ , βράγχια δε έχουσι το γένος των ιχθύων, οίτινες καλούνται σαλάχια, και άλλα ζώα, τα οποία δεν έχουσι πόδας.

Δεν μου εκακοφάνη· αισθάνθηκα μόνον ζωηρότατα τα εξής, που συχνάκις ήδη παρετήρησα· αφ' ενός μεν οι άνθρωποι ανωτέρας οπωσδήποτε τάξεως θα ίστανται πάντοτε εις ψυχράν απόστασιν από του όχλου, ως να επίστευαν ότι πλησιάζοντες θα έχαναν, αφ' ετέρου δε πάλιν υπάρχουν είρωνες και περιγελασταί, που φαίνονται καταδεκτικοί, διά να καταστήσουν περισσότερον επαισθητήν την υπερηφάνειάν των εις τον δυστυχή τον λαόν.

Τον καιρόν εκείνον οι νέοι πάσης τάξεως είξευραν τι θα πη «έρωτας». Έκαμναν πατινάδες συχνά, τας νύκτας, και μάλιστα όταν εξημέρωνεν εορτή, εις τας ωραίας του τόπου. Ο Γιάννης ο Καβούλης και ο Νίκος ο Μπελκαρής, ο πουργοτζής, περί ου ο λόγος, υπήρξαν ποτε αντερασταί.

Και νομίζεις πως δε με τιμά να βλέπη ο κόσμος πως έρχεται στο σπίτι μου τόσο συχνά ένα πρόσωπο της τάξεως του που με λέει αγαπητό του φίλο και με μεταχειρίζεται σαν να ήμουν όμοιός του; Δεν μπορείς να φαντασθής πόσο καλός είνε για μένα! Μπροστά σ' όλο τον κόσμο μου κάνει τόσες περιποιήσεις που κι' εγώ ο ίδιος πάω να χάσω το μυαλό μου.

Ο Σακκουλές πληροί μίαν ανάγκην μιας όχι ολιγαρίθμου τάξεως ανδρών, τους οποίους διασκεδάζουν τα χονδρά λόγια, η ύβρις και η βωμολοχία. Άλλοι εξ αυτών, τυχαίως φθάσαντες εις κοινωνικόν επίπεδον ανώτερον του Σακκουλέ, στενοχωρούνται εις την νέαν κατάστασιν, ως εις ξένον ένδυμα· η συνάφεια των δε με τον Σακκουλέν τους επαναφέρει εις την φυσικήν των κατάστασιν.