Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 7 Ιουνίου 2025
Στάσου! της χαραυγής, θαρρώ, μυρίζομαι τ' αέρι· σύντομα πρέπει να τα ειπώ.
Δεν ήθελαν τολμήσει! Χειρότερη ασέβεια θα ήτο κ’ από φόνον! Εξήγησέ μου σύντομα τι έκαμες ν’ αξίζης, εσύ, απεσταλμένος μου, αυτήν την ατιμίαν!
Μόνο οι τυχοδιώκτες νεόπλουτοι, σαν τον Μιλέζο τον γαμπρό της, μπορούσαν να μην τις έδειχναν τον πρεπούμενο σεβασμό. «Δώσε τους τα χαιρετίσματά μου και πες στην ντόνα Ρουθ ότι σύντομα θα πάω να την επισκεφτώ.
Κρίματα θεληματικά, όχι της τύχης, κ’ είναι θαρρώ χειρότερες οι δυστυχίες, εκείνες όπου εφταίξαμε γι’ αυτές ατοί μας. ΧΟΡΟΣ Κ’ εκείνα που εγνωρίζαμε, θλιβερά ήταν και βαρυστένακτα. Χειρότερ’ άλλα έχεις να πης; ΕΞΑΓΓΕΛΟΣ Πρώτα κι απ’ όλα σύντομα σας λέγω τούτο. Απέθανεν η δέσποινα καλή Ιοκάστη. ΧΟΡΟΣ Ω τη δυστυχισμένη! Και γιατί;
Περνώντας μπροστά από το σπίτι του ντον Πρέντου φώναξε τη Στεφάνα και της είπε ότι έπρεπε να φύγει για δικές του δουλειές και ότι δεν ήξερε πότε θα γυρίσει. «Πες μου τουλάχιστον πού πας.» «Στο Νούορο.» Δυο μέρες του πήρε μέχρι που να φτάσει στο Νούορο. Ανηφόριζε σιγά σιγά, με σύντομα διαλείμματα, πέφτοντας στην άκρη του δρόμου όταν κουραζόταν. Έκλεινε τα μάτια, αλλά δεν κοιμόταν.
Διάβαζε με πάθος ό, τι της έπεφτε στο χέρι: Μπαλζάκ, Δουμά, Ουγκώ, Βύρωνα, Σκοτ κι έτσι άρχισε να εκδηλώνεται νωρίς η έφεσή της στα γράμματα. Τα πρώτα της έργα υπήρξαν ποιήματα, αλλά σύντομα εγκατέλειψε την ποίηση για να αφοσιωθεί οριστικά στην πεζογραφία. Το 1886 δημοσιεύει το πρώτο της διήγημα σε μια εφημερίδα του Νούορο και συνεχίζει να γράφει διηγήματα για τον τοπικό τύπο.
Διά να ομιλήσω δε σύντομα : πεισθήτε ότι ακολουθούντες την γνώμην μου θα έχετε πόλεις ελευθέρας πού όταν είσθε κύριοι αυτών θα δύνασθε να αμείβετε ή να τιμωρήτε με ίσην δικαιοσύνην όσους σας κάμνουν καλόν τι ή κακόν.
Τρεις έσκουξε έτσι όση φωνή τα στήθια του χωρούσαν, και τρεις, σα φώναζε, φορές τον άκουσε ο Μενέλας που σύντομα είπε εκεί κοντά στο γιο του Τελαμώνα «Αία, θεόσπαρτε αρχηγέ, του Τελαμώνα θρέμμα, 465 φωνή θαρρώ πως άκουσαν τ' αφτιά μου απ' το Δυσσέα, φωνή σα ναν την χώρισαν μες στην καρδιά της μάχης κι' εκεί ίσως τον καταπονούν μοναχιασμένο οι Τρώες.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν