καταπονούν

Ενημερώθηκε: 7 Ιουνίου 2025

Ο βασιλέας με τον αδελφό του και με τον αδελφό σου μένουν κ' οι τρεις έξω φρενών, και οι άλλοι, γιομάτοι θλίψη και τρομάρα, τους κλαίνε· αλλ' εξόχως ο αγαθός γέρο — Γονζάλος, καθώς τον είπες — τα δάκρυά του καταβρέχουν τα γένεια του καθώς του χειμώνα τα νερά ξεχειλίζουν από τες κεραμωτές· τα μάγια σου τους καταπονούν τόσο, ώστε αν τους έβλεπες τώρα ήθελε συντριβή η καρδιά σου.

William Shakespeare - Η τρικυμία

Τρεις έσκουξε έτσι όση φωνή τα στήθια του χωρούσαν, και τρεις, σα φώναζε, φορές τον άκουσε ο Μενέλας που σύντομα είπε εκεί κοντά στο γιο του Τελαμώνα «Αία, θεόσπαρτε αρχηγέ, του Τελαμώνα θρέμμα, 465 φωνή θαρρώ πως άκουσαν τ' αφτιά μου απ' το Δυσσέα, φωνή σα ναν την χώρισαν μες στην καρδιά της μάχης κι' εκεί ίσως τον καταπονούν μοναχιασμένο οι Τρώες.

Homer - Ιλιάδα