United States or Malawi ? Vote for the TOP Country of the Week !


Αρματωλός εκ Μαυρολιθαρίου, είς εκ των γενναίων οίτινες ύψωσαν την σημαίαν της επαναστάσεως κατά το 17501760 εν Παρνασσίδι και εν Δωρίδι. Βαρέως πληγωθείς εν τη παρά τω χωρίω Δεσφίνα γενομένη συμπλοκή κατέφυγεν εις το εν Δαυλία μετόχιον του μοναστηρίου Ιερουσαλήμ, κείμενον παρά τοις Δελφοίς. Διωκόμενος δε προσέφυγεν είς τι παρακείμενον σπήλαιον αλλά προδοθείς υπέστη σκληρότατον θάνατον.

Από τας αρνήσεις έφθασαν εις αντεγκλήσεις, εις προπηλακισμούς και μετ' ολίγον όλοι επαρουσιάσθησαν με αναπεπταμένην σημαίαν, ως παλαιοί και στενοίτινές μάλισταως οι εξ απορρήτων φίλοι του Μάρτη κ' εχθροί αλλήλων. — Εμένα δεν μ' έμελε· καλά έκαμε και το 'πιε· είπε σοβαρώς ο Φλεβάρης. Και αποχωρισθείς του ομίλου, έσπευσε πρώτος να συμφιλιωθή με τον φοβερόν συνάδελφόν του.

Την εσέβοντο πάντες και ως γυναίκα μεγαλόψυχον και ως μητέρα τριών ανδρείων υιών, εκ των οποίων ο είς ευρίσκετο εντός του Αρκαδίου, έχων την σημαίαν αυτού υψωμένην επί του τείχους. Εις τας συσκέψεις ηκούετο η γνώμη της Χαρικλείας Δασκαλάκη και η γνώμη της ήτο να προτιμήσουν τον θάνατον παρά να παραδοθούν εις τους Τούρκους, καίτοι εν τη μονή είχεν υιόν, εγγονούς και άλλους συγγενείς.

Τότε ως και ύστερον ο ανώτατος της ορθοδόξου ανατολικής εκκλησίας κλήρος, πρώτος ανεπέτασε την σημαίαν της ελευθερίας. Όθεν ενώ τη αρωγή των ημετέρων εξήλαυνεν ο Μαυροκηνός τους οθωμανούς της Πελοποννήσου, οι επίσκοποι Φιλόθεος ο Σαλόνων, Ιερόθεος ο Θηβών, Μακάριος ο Λαρίσσης, Ιάκωβος ο Αθηνών και Αμβρόσιος ο Ευβοίας, υπεκίνουν και υπεστήριζον εν τη ανατολική Ελλάδι την επανάστασιν.

Εκ της εκθέσεως, δι ης ο προβλεπτής Κορρέρ συνιστά την παραδοχήν των αιτήσεων του οπλαρχηγού Μόσχου Βαλαωρίτου Οι προμνησθέντες οπλαρχηγοί, αφού απέλιπον την οθωμανικήν χώραν, έλαβον μετά της πολυαρίθμου ακολουθίας των αρματωλών των υπηρεσίαν υπό την Βενετικήν σημαίαν, και μεγάλη προήλθεν ωφέλεια εκ της υποστηρίξεως ταύτης κατά την μακράν διάρκειαν του πολέμου.

Τι άλλο όμως κατέλιπεν ημίν και ούτος, ειμή ζωηρόν αίσθημα ευγνωμοσύνης δια τους υπερανθρώπους αυτού προς ανόρθωσιν των κοινών αγώνας, την έναυλον μνήμην της μοναδικής ευγλωττίας του και την λυπηράν πεποίθησιν ότι, ζων εν άλλη χώρα ή παρ' άλλη γενεά ήθελε συνδοξασθή και δι' έργων μετά της πατρίδος; Εις αμφοτέρους τους άνδρας τούτους επεδαψίλευσεν η φύσις τας θειοτέρας αυτής παροχάς· αμφότεροι αφωσιώθησαν εις την αποστολήν των αποκλειστικώς και ολοψύχως μετ' επιμονή και αυταπαρνήσεως αγαγούσης αυτούς προώρως εις τον τάφον και ουδέτερος ηδυνήθη αποθνήσκων να επιφωνήση, ως ο Ρωμαίος: «Exegi monumentumΟύτε ο πολιτικός ανήρ κατώρθωσε να στήση την σημαίαν του επί μονίμου προχώματος κατά της οσημέραι ογκουμένης φαυλοκρατίας, ούτε ο αοιδός να συμπυκνώση εις ποιητικόν έργον τους πόθους και τα ονείρατα γενεάς αμοιρούσης ιδανικού.

Ο Ιωάννης Πρασακάκης ύψωσε την Γαλλικήν σημαίαν επί του πύργου του, υπό την αιγίδα της οποίας προσέφυγον πολλαί οικογένειαι· προσέφυγε και η μήτηρ του πατρός μου.

Τελευταίον ο Νικήτας, επιθυμών να ωφεληθή από το απροσδόκητον και από την προθυμίαν, την οποίαν έβλεπεν εις τους στρατιώτας, κατέβη εις τον τόπον της μάχης με την σημαίαν του· το ίδιον έπραξαν και οι άλλοι οπλαρχηγοί, ώστε η μάχη εγίνετο ήδη σημαντική.

Ούτω την 2 Δεκεμβρίου 1868, ενώ η «Ένωσις» επέστρεφεν εις Σύρον και απείχε δέκα μίλλια, διέκρινε τρία πλοία, μίαν φρεγάταν και δύο εύδρομα, ακριβώς απέναντι της θέσεως Δελαγράτσια, πλέοντα χωρίς σημαίαν προς το Ασπρονήσι, σημείον κατευθύνσεως της «Ενώσεως». Ο Σουρμελής τα εξέλαβε κατ' αρχάς ως γαλλικά, αλλ' όταν επλησίασεν εις απόστασιν τεσσάρων μιλλίων, διέκρινεν ότι ήσαν τουρκικά και μεταξύ αυτών το «Ιζεδίν». Η «Ένωσις» ενέτεινεν όλας τας δυνάμεις του ατμού της και συγχρόνως το πλήρωμά της ετοιμάσθη προς μάχην.