Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 14 Ιουνίου 2025
Ενώ εγώ τω έλεγον ότι δεν μοι έφεραν καμμίαν μικράν κόρην, αυτός πάλιν εξηκολούθει να μ' ερωτά πού την είχα θέσει. — Σου λέγω δεν έχω καμμίαν μικράν, επανέλαβον εντόνως. — Ζη αυτή ή απέθανεν; είπεν ο άγνωστος. — Δεν ειξεύρω. — Είνε ασθενής, καθώς έμαθα; — Τι μου λέγεις εκεί; — Και τι κάμνει τώρα; κοιμάται; — Δεν είδα καμμίαν μικράν, σοι λέγω.
Όλη η σκηνή ελύπησε τον Ιησούν κατάκαρδα. «Ω γενεά άπιστος και διεστραμμένη, εφώνησεν· έως πότε έσομαι μεθ' υμών, έως πότε ανέξομαι υμάς;» Η κραυγή αύτη της αγανακτήσεως εφαίνετο απευθυνομένη προς πάντας· προς το απλώς περίεργον πλήθος, προς τους κακοβούλους Γραμματείς, προς τους βραδείς την πίστιν και κλονουμένους μαθητάς. «Φέρετε Μοι αυτόν ώδε».
Αντικείμενον της ομιλίας και του θαυμασμού της Ερμουπόλεως είναι προ ημερών ο Γερμανός! Τοιαύτα επηύχοντο οι συμμαθηταί και οι καθηγηταί εις εμέ, ότε ανεχώρουν εξ Αμερικής. Τοιούτον μοι επηγγέλλετο το μέλλον ο πρόεδρος της Σχολής, ότε εντός της αιθούσης επέστεφε διά λατινικής προσλαλιάς την απονομήν του διπλώματος, το δε συνωθούμενον πλήθος ανευφήμει τον νέον Έλληνα ιατρόν.
Καλή οπωσούν θέσις. Αλλ' η τύχη μοι επεφύλασσε καλλιτέραν παρά τοις γραφείοις της ημετέρας εταιρείας. Εχήρευεν η θέσις του &αποστολέως& των εισιτηρίων και επειδή δεν είχον την ευτυχίαν να γνωρίζω υμάς απ' ευθείας παρεκάλεσα τον κ. Ζαχρήστον να σας ομιλήση.
Διότι υπέρτατον καθήκον μοι επιβάλλει να το πράξω. Ίδετε περί ημάς πόσος είναι ο εδώ συνηθροισμένος στόλος και στρατός, πόσοι βασιλείς των Ελλήνων κατάφρακτοι εξ όπλων και χαλκών ασπίδων, και όμως μη δυνάμενοι ν’ απέλθωσι, κατά των τειχών του Ιλίου ουδέ να κυριεύσωσι την περίφημον ακρόπολιν της Τροίας, εάν εγώ δεν θυσιάσω σέ, κόρη μου, ως λέγει ο μάντις Κάλχας.
Εν τούτοις αυτό δεν είνε το όνομά σου, παρετήρησεν ο Θεόδωρος. — Αυτό το όνομα αρκεί εις εμέ, είπεν ο ξένος. — Αλλά θα αρκέση τάχα εις τον κύριόν μου; — Δοκίμασε, είπεν ο ξένος. — Δεν ειμπορώ, χωρίς να μοι είπης το όνομά σου. Ο ξένος εξέβαλε τότε εκ του κόλπου του χαρτοφυλάκιόν τι, και εχάραξε μίαν μόνην λέξιν επί τεμαχίου χάρτου.
ΧΟΡΟΣ Πλεύσον, Ατρείδη, και φθάσε εις την Τρωάδα ευτυχής, επίσης δ’ ευτυχής επάνελθε εκείθεν φέρων μοι πλούσια λάφυρα εκ της αλωθείσης Τροίας. * Η έκδοση έχει δύο συνεχόμενες σκηνές Ε’
Η ξένη προέβη εις τα έσω της καλύβης και περιειργάζετο μετά πολλού διαφέροντος πάντα όσα έβλεπεν. Ηρεμαία τις απόχρωσις λύπης και οίκτου εσκίασε την μορφήν της. Το λεπτόν τούτο νέφος παρετήρησεν η Αϊμά. Ησθάνθη δε ευθύς συμπάθειαν προς την ξένην, και ουδεμία κακή ιδέα διέβη διά της φαντασίας της. — Δος μοι έν κάθισμα, διότι είμαι πολύ κουρασμένη, Αϊμά,
Ταύτα ήσαν τα συνήθη μετά την προσκύνησιν αναθήματα εις τον χρυσούν Μόσχον, δι' ων οι χορευταί έκρινον εύλογον να μοι γνωστοποιήσωσιν ότι κέκτηνται ο μεν κηπάριον παρά τον Ιλισσόν, ο δε ελαιώνα εν Πελοποννήσω, ο τρίτος εξάδελφον βουλευτήν, και ο άλλος φιλολογικήν δόξαν.
Η μητέρα φαίνεται πολύ ευχαριστημένη από την επίσκεψιν, και είναι όλως διόλου ενασχολημένη με τους Τούρκους της, που δεν ειμπορώ να χωνέψω. Ως που να πιουν τον καφέ τους και να μας ξεφορτωθούν, ειπέ μου την ιστορία. — Άκουσε λοιπόν, μοι είπεν. Ηξεύρεις πόσον η μητέρ' ανησυχούσεν όταν έλειπες. Και δεν φθάνει που ανησυχούσεν εκείνη, μόνον δεν άφηνε και τον κόσμο στην ησυχία του.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν