Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 8 Ιουνίου 2025
Τωόντι η γη των είναι πεδιάς χλοώδης και καλώς διαβρεχομένη, μεγάλοι δε ποταμοί ρέουσι δι' αυτής μόλις ολιγώτεροι των εν Αιγύπτω διωρύχων. θα αναφέρω τους μάλλον ονομαστούς και προσπλωτούς από το μέρος της θαλάσσης. Πρώτος είναι ο πεντάστομος Ίστρος· μετ' αυτόν είναι ο Τύρης, ο Ύπανις, ο Βορυσθένης, ο Παντικάπης, ο Γέρρος και ο Τάναϊς· ρέουσι δε ούτοι κατά την εξής διεύθυνσιν.
Εκ τούτου δε ανεδείχθησαν από του τρίτου μ.Χ. ιδίως αιώνος μεγάλοι Ρωμαίοι νομοδιδάσκαλοι, ο Γάιος, ο Ουλπιανός, ο Παπινιανός. Αυτοί διά νομικών συγγραφών ηρμήνευαν την αληθή έννοιαν των διαφόρων νόμων και έδιδαν αποκρίσεις και λύσεις εις διαφόρους απορίας και αποφάσεις επί ζητημάτων νομικών.
Αλλ' αφού μου ενθύμησες τον Αχιλλέα, θα σου δείξω τον τάφον του. Τον βλέπεις εκεί κοντά εις την θάλασσαν; Εκεί είνε το Σίγειον, ακρωτήριον της Τρωάδος• απέναντι έχει ταφή ο Αίας εις το Ροίτειον. ΧΑΡ. Δεν είνε μεγάλοι οι τάφοι των.
ΒΕΡΑΛΔΟΣ Όλοι αυτοί οι μεγάλοι σου γιατροί είναι άλλοι άνθρωποι στα λόγια και άλλοι άνθρωποι στα πράγματα. Όταν μιλούν, είναι οι ευφυέστεροι άνθρωποι του κόσμου, όταν έρχωνται στα πράγματα, είνε οι αμαθέστεροι όλων των ανθρώπων.
Όλοι οι μεγάλοι του τέταρτου αιώνα, Ευσέβιος, Κλήμεντας, Αυγουστίνος, Επιφάνειος, Χρυσόστομος κλ. έδειξαν αποστροφή προς τις εικόνες, αν και δεν τις κατάκριναν όλοι· μια σύνοδο μάλιστα δυτική της Ελβίρας πήγε κάτι μακρήτερα και τις αποκήρυξε. Ώστε από τότες έπεφτε ο σπόρος της φοβερής εικονομαχίας του όγδοου αιώνα.
Τιμή του επίσης του Ιοβιανού που δεν αφήκε μήτε να κακομεταχειριστούνε τους Εθνικούς, παρά μόνο τις μαγείες και τις μαγγανείες κατάτρεξε. Μεγάλη και φοβερή είταν η δύναμη της μαγείας τους καιρούς εκείνους. Το φαρμάκι της κρυφοπερεχούσε τον κόσμο, και την τρέμανε μικροί μεγάλοι σαν την πανούκλα.
Μα σα Γιάννης, δίχως γνώση, Τον επόνεσε η καρδιά Και του κόλλησε μεράκι Για την κόρη του παππά! Τάκουσαν μικροί, μεγάλοι Και γελούσαν Ωχ! Ωχ! Ω! Παλαμίδα σου μυρίζει Ν τ ε ϊ μ ε ν τ έ να φας κολοιό ΄ Στον παππά πηγαίνει ο Γιάννης Μια και δυο και του μιλεί. Και την Ελενιώ γυρεύει Και το χέρι του φιλεί.
Οι μεγάλοι τον κύτταζαν ξαφνισμένοι σαν περνούσε, του μιλούσαν, του φώναζαν: «Αι! Αι! παλικάρι»... Αυτός όμως τραβούσε το δρόμο του, χωρίς να δίνη απόκριση. Οι γυναίκες μόνο τον κύτταζαν με συμπάθεια και δεν του μιλούσαν. Μιλούσαν μόνο ανάμεσό τους για το χλωμό του πρόσωπο, τα μακρυά του μαλλιά και τα μεγάλα βαθουλωμένα μάτια τον, μιλούσαν για το γλυκύ παράπονο που ήτανε χυμένο στην όψη του.
Τα δυνατά και πλούσια βασίλεια, οι ευτυχισμένοι λαοί, οι ανδριομένοι Στρατηγοί, οι μεγάλοι φιλοσόφοι και νομοθέταις, οι προκομμένοι τεχνίταις, οπού άνθησαν κατά καιρούς επάνω στην οικουμένην, μας αποδείχνουν όλο το ενάντιο· επειδή μήτε την ίδια γλώσσαν είχαν όλοι, μήτ' εκείνοι πάντα την ίδια.
Την δε Ιωάνναν πριν εις Ρώμην κυνηγήσω θέλω αναπαυθή ολίγον. Οι μεγάλοι ποιηταί, ο Όμηρος και ο κύριος Π. Σούτσος, γράφουσι κοιμώμενοι ωραίους στίχους, αλλ’ εγώ σπογγίζω πάντοτε τον κάλαμόν μου, πριν θέσω επί της κεφαλής τον νυκτικόν μου πίλον.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν