Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 13 Ιουνίου 2025
Αλλ' η τιμωρία, η δίκη επέρχεται από της πρώτης στιγμής. Ο Μάκβεθ εσκότωσε τον ύπνον· ο Μάκβεθ δεν θα κοιμηθεί εις το εξής!
Αν ήναι και οι τάφοι μας και τα νεκροταφεία να στέλνουν τους θαμμένους μας οπίσω, — μνήματά μας εις το εξής των αετών ας γείνουν τα στομάχια ! ΛΑΙΔΗ ΜΑΚΒΕΘ Η τρέλλα σ' έκαμε δειλόν; ΜΑΚΒΕΘ Καθώς σε βλέπω τώρα, τον είδα! ΛΑΙΔΗ ΜΑΚΒΕΘ Δεν εντρέπεσαι!
Θα τον ανεμοδέρνω εις τα κύματα κι' ας μη 'μπορώ να πνίξω το καράβι του! Κύτταξ' εδώ τι έχω. Β’ ΜΑΓΙΣΣΑ Δόσε μου να ιδώ. Α’ ΜΑΓΙΣΣΑ Ενός πιλότου έχω ένα δάκτυλο, οπού ενώ γυρνούσεν εναυάγησε, Γ’ ΜΑΓΙΣΣΑ Τα τύμπανα! Ο Μάκβεθ έρχετ', έρχεται!
Το όραμα του Μάκβεθ αποτελεί εν συνόλω συμφωνίαν φαντασιώδη και πένθιμον, της οποίας την διαπασών ευθύς απ' αρχής δίδει ο διάλογος των τριών Μαγισσών, εν τω μέσω της περικυκλούσης αυτάς τρικυμίας.
Αγνοούμεν εάν, διαρκούσης της τραγωδίας, έζων τα τέκνα του, αλλ' εκ των λόγων της Λαίδης Μάκβεθ, εν τέλει της Α' πράξεως, γνωρίζομεν ότι απέκτησε τέκνον ή τέκνα.
ΜΑΚΒΕΘ Ομιλήσετε αν δύνασθε! Τι είσθε; Α’ ΜΑΓΙΣΣΑ Χαίρε, ω Μάκβεθ, χαίρε συ, Μάκβεθ, του Γλάμη Θάνη! Β’ ΜΑΓΙΣΣΑ Χαίρε, ω Μάκβεθ, χαίρε συ, του Καουδώρ ο Θάνης! Γ’ ΜΑΓΙΣΣΑ Χαίρε, ω Μάκβεθ, Βασιλεύς μετέπειτα θα γείνης!
Το φιλοσοφικόν ύψος της ποιητικής του Σαικσπείρου συλλήψεως εις τούτο ιδίως συνίσταται, εις την συνάντησιν της διεφθαρμένης του Μάκβεθ καρδίας μετά του έξωθεν πειρασμού. Αι τρεις Μάγισσαι είναι όντα αναντιρρήτως αντικειμενικά.
ΜΑΚΒΕΘ Πού είναι; 'χάθηκαν; — Αυτή η κολασμένη ώρα με μαύρα γράμματ' ας γραφή 'ς του Χρόνου το βιβλίον 'ς αιώνιον ανάθεμα! — Συ εκεί έξω, έλα! ΛΕΝΩΞ Αυθέντα τι επιθυμείς; ΜΑΚΒΕΘ Ταις Μάγισσαις, ταις είδες; ΛΕΝΩΞ Δεν είδ', αυθέντα, τίποτε. ΜΑΚΒΕΘ Δεν 'πέρασαν εμπρός σου; ΛΕΝΩΞ Όχι αυθέντ', αληθινά, δεν είδα!
ΛΑΙΔΗ ΜΑΚΒΕΘ Βοήθεια! Ω! να φύγω ! ΜΑΚΔΩΦ Λιγοθυμά, ιδέτε την! ΔΟΝΑΛΒΑΙΝ κατ' ιδίαν προς τον ΜΑΛΚΟΛΜ Την γλώσσαν τι κρατούμεν, ενώ προ πάντων εις ημάς εδώ ανήκει λόγος; ΜΑΛΚΟΛΜ κατ' ιδίαν, Εδώ τι λόγος ωφελεί, που μας παραμονεύει κρυμμένη μέσ' 'ς την τρύπαν της η Μοίρα η κακή μας, και να χυθή επάνω μας ζητεί, να μας αρπάξη; Να φύγωμεν! Δεν 'μέστωσε το δάκρυ μας ακόμη!
Τώρα εις τα εγκόσμια ουσίαν δεν ευρίσκω· τα πάντα μάταια· νεκρά και η χαρά κ' η δόξα· 'πάγει ο οίνος της ζωής — το καταπάτι μένει, του πίθου μόνον καύχημα εις το εξής . ΔΟΝΑΛΒΑΙΝ Τι τρέχει; Ποιος εκακόπαθε; ΜΑΚΒΕΘ Εσύ! Εσύ, και δεν το 'ξεύρεις. Του αίματός σου η πηγή, η κεφαλή, η βρύσις, εστείρευσεν! Εκόπηκε το ρεύμα της ζωής σου! ΜΑΚΔΩΦ Τον Δώγκαν, τον πατέρα σου τον 'σκότωσαν!
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν