United States or Pitcairn Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Και όταν πλέον ήθελα να επιστρέψω εις την κωμόπολιν, με τάλλα τα παιδιά, κατεβαίναμεν ολίγον παρακάτω από τον Χριστόν, εκεί όπου ο βράχος κατέρχεται αποτόμως προς την θάλασσαν, και όπου σχηματίζεται χάσμα επικίνδυνον, πληρούμενον αιωνίως θαλασσοβοής και αφρού των κυμάτων, τα οποία μέσα εκεί ροχθούν και αλαλάζουν, ότε το χάσμα φοβερόν αντιλαλεί, μακράν, ως ν' αποθνήσκη εκεί κάτω ζωντανή ψυχή, και κράζει και ζητεί βοήθειαν.
Τόρα πλέον όμως, αφού είμεθα ολιγώτεροι και αφού ζητεί ο Εύδικος απ' εδώ να σε ερωτήσω, ειπέ και φώτισέ μας καθαρά, τι έλεγες δι' αυτούς τους δύο άνδρας; Πώς τους διεχώριζες; Ιππίας. Εγώ, Σωκράτη μου, είμαι πρόθυμος να σου ειπώ καθαρώτερα παρά τότε όσα είπα και δι' αυτούς και διά τα άλλα.
— Έχεις βεβαιότητα ότι θα σε δεχθή; επέμεινεν ο Θεόδωρος. — Ειπέ του ότι τον ζητεί ένας, ο όποιος έχει κάτι να του ειπή. Ο Θεόδωρος εδίσταζεν. Ο ξένος δεν είπε τι προς αυτόν, αλλ' η στάσις του ενέφαινεν αξιοπρεπή επιμονήν. — Και ποίος να είπω ότι τον ζητεί; ηρώτησεν ο Θεόδωρος. — Είς μοναχός, δούλος του Θεού του αληθινού, όστις έχει σπουδαία να τω είπη.
Η κλωτσιές είναι εντελώς φυσικές, μα την ζωήν μου. — Συγγνώμην, δεσποινίς, επανέλαβεν ο κύριος Δε-Κοκ αποστομωθείς κατά τοιούτον τρόπον, συγγνώμην. Δεν είχα την πρόθεσιν να σας ενοχλήσω. Δεσποινίς Λαπλάς, ο κύριος Δε-Κοκ ζητεί την τιμήν να συγκρούση το ποτήρι του μαζί σας.
Ί δ α ν, περιγραφούσας με τα μελανώτερα ή μάλλον γελοιωδέστερα χρώματα την διαφθοράν ταύτην, ο δε κ. συντάκτης σας εύρε τρόπον να είπη ότι διά των γυναικών τούτων «ε κ θ έ τ ε ι ο σ υ γ γ ρ α φ ε ύ ς τ α ς π ε ρ ί κ ο ι ν ω ν ι κ ο ύ κ α ι μ ο ν α σ τ ι- κ ο ύ β ί ο υ α ρ χ ά ς ΤΟΥ!» Κατά τον τρόπον τούτον του σκέπτεσθαι πρέπει να υποθέσωμεν, ότι και ο Μολιέρος εις την κωμωδίαν του Φ ι λ α ρ γ ύ ρ ο υ εκθέτει διά στόματος του Αρμαγόνος τας περί χρήσεως του πλούτου αρχάς ΤΟΥ, ότι ο Βύρων διά του Κορσάρου ζητεί να δικαιολογήση την πειρατείαν και οι Σπαρτιάται εισήγον μεθυσμένους Είλωτας εις τα συμπόσια, ίνα συστήσωσι την μέθην εις τους νέους.
Αληθινά είναι αυτά, είπεν ο Σιμμίας. Δεν είναι λοιπόν αληθές, εξηκολούθησεν ο Σωκράτης, ότι και εις αυτήν την περίστασιν η ψυχή του φιλοσόφου καταφρονεί τα μέγιστα το σώμα και φεύγει μακράν από αυτό, ζητεί δε να μείνη μόνη της; Τούτο είναι φανερόν, είπεν ο Σιμμίας.
Η ασχολία αύτη του φαίνεται ευχάριστος και υπερηφανεύεται αν λέγεται ότι δεν είνε εύκολον εις τον καθένα να εννοή όπως αυτός τας ιδέας. Αυτά λοιπόν απαιτεί και παρ' εμού και ζητεί τα πτερά τα οποία είχεν άλλοτε και προς τα επάνω παρατηρεί και τα προ των ποδών του δεν βλέπει.
Ο φρονών ότι επ' άρτω μόνω ζώμεν, καθιστά την προμήθειαν του άρτου κύριον σκοπόν της ζωής του, αποφασίζει να προμηθεύηται αυτόν αντί πάσης θυσίας, είναι δυστυχής και εξανίσταται αγρίως, όταν προς στιγμήν στερηθή αυτού· και επειδή δεν ζητεί θειοτέραν τινά τροφήν, αφεύκτως θέλει αποθάνει της πείνης εν τω μέσω αυτού.
Πέμψατε εις Αθήνας πρέσβεις διά την Ποτείδαιαν, πέμψατε επίσης να συνάξετε πληροφορίας περί των αδικιών διά τας οποίας παραπονούνται οι σύμμαχοι· τοσούτω μάλλον όσω και αυτοί οι Αθηναίοι είναι έτοιμοι να δικασθούν. Διότι δεν είναι δίκαιον να προσβάλετε εκ των προτέρων ως αδικούντα εκείνον όστις ζητεί να δικαιολογηθή. Συγχρόνως όμως εκτελείτε τας προετοιμασίας σας.
Πικρά δε θα του στοιχίση η εκδίκησις διά τον φόνον του πατρός του, την οποίαν ζητεί από τον Απόλλωνα, και η μεταμέλειά του δεν θα ωφελήση τίποτε, διότι ο θεός θα τον τιμωρήση τώρα. Αλλά και εξ αιτίας των ύβρεών του προς εμέ θα χαθή. Τότε θα μάθη ποίον εχθρόν είχε εμέ. Ο θεός μεταστρέφει την τύχην των ανθρώπων και δεν τους αφήνει να υπερηφανεύωνται.
Λέξη Της Ημέρας