Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 25 Μαΐου 2025
Είδομεν τον Αχιλλέα, τον ως ο άνεμος ωκύποδα, τέκνον της Θέτιδος και μαθητήν του Χείρωνος, να τρέχη πάνοπλος επί των χαλίκων του αιγιαλού συναγωνιζόμενος προς τέθριππον άρμα εις δρόμον ελικοειδή.
Τότε λοιπόν, αφού το θέλεις, νομίζω ότι πρέπει να ομιλήσωμεν περί των κορυφαίων. Διότι προς τι κανείς να αναφέρη τους αναξίους διά τας φιλοσοφικάς συζητήσεις; Και λοιπόν αυτοί από μικράν ηλικίαν πρώτον μεν διά να υπάγουν εις την αγοράν δεν γνωρίζουν τον δρόμον, ούτε γνωρίζουν πού είναι το δικαστήριον, ή το βουλευτήριον, ή κανέν άλλο κοινόν της πόλεως συνέδριον.
Αλλά πηγαίνετε τώρα, διά να προφθάσουν να δικασθούν ολίγαι υποθέσεις σήμερον. ΕΡΜ. Πάμε λοιπόν. Ας ακολουθήσωμεν την οδόν ήτις αρχίζει από το Σούνιον και διέρχεται ολίγον κατωτέρω του Υμηττού και αριστερά της Πάρνηθος διά να φθάση εκεί όπου φαίνονται δύο υψώματα. Φαίνεσαι ότι ελησμόνησες προ πολλού τον δρόμον.
Αλλ' εκείνοι γνωρίζουν την πρώτην σου ανατροφήν και πώς παρεδόθης εις τον φαυλότατον εκείνον στρατιωτικόν και συνδιεφθείρεσο μετ' αυτού, υπηρετών αυτόν καθ' όλους τους τρόπους, έως ου σ' έκαμε, κατά το λεγόμενον, κουρέλι χιλιοτρύπητον και σ' επέταξεν εις τον δρόμον.
Ή άλλως: αυτοί ούτο δεν υσυχάζουσιν ευκόλως άπαξ κινηθέντες, έως ου τύχωσι του ποθουμένου ή η κίνησις λάβη τον οικείον δρόμον. Κατά το οποίον η ψυχή δεν είναι κυρία εαυτής και των αναμνήσεων αυτής. Διότι π.χ. επί μακρόν χρόνον έχουσι κεφαλήν δυσανάλογον. * &Ζητήματα περί ύπνου και εγρηγόρσεως και ονείρων και μαντικής.
— Βέβαια, διά να κρημνισθώμεν μέσα 'σε καμμιά χαράδρα πάγου!» είπεν ο Ρούντυ. «Δεν ηξεύρεις τον δρόμον καλά-καλά, και θέλεις να κάνης και τον οδηγόν;!» — Ξεύρω ακριβώς τον δρόμο!» είπε το κορίτσι· «και έχω και το μααλό μου κοντά μου.
Εάν όμως αποδειχθή ότι πρώτον πράγμα είναι η ψυχή και όχι το πυρ ούτε ο αήρ, αλλά ότι η ψυχή έλαβε ύπαρξιν μεταξύ των πρώτων, σχεδόν ορθώς θα ειπούμεν ότι είναι ανωτέρα της φύσεως. Όλα αυτά θα είναι ορθά, εάν αποδείξη κανείς ότι η ψυχή είναι αρχαιοτέρα του σώματος, και όχι άλλως πως. Πολύ ορθά ομιλείς. Λοιπόν τόρα πλέον δεν ετοιμαζόμεθα δι' αυτόν τον δρόμον; Αμέ τι;
Η Φραγκογιαννού διήλθεν έξωθεν, ποιούσα το σημείον του Σταυρού, κ' ενώ είχε σκοπόν να εισέλθη, την τελευταίαν στιγμήν εδίστασε, κ' εξηκολούθησε τον δρόμον της. «Δεν είμαι άξια, είπε μέσα της, να μπω 'ς ένα ξωκλήσι που τόσο συχνά λειτουργιέται . . . Ας πάω καλλίτερα στον Άι-Γιάννη τον Κρυφό».
Και διατί δεν απεφάσιζες ν' ανακόψης τον δρόμον σου και να επιστρέψης εις την πόλιν; Διότι σου εφαίνετο, ότι κάτι έβλεπες, κάτι απήλαυες εις το τοπίον αυτό, ενώ εκείνη, ήτις το εζωντάνευεν, είχε γείνει άφαντος προ πολλού. Και πότε πάλιν επροτίμας να λάβης την βορειοτέραν οδόν, την περιφερή, εκείθεν της λίμνης, διατρέχων όλον το Καβούλι με τους αγρούς και με τους αμπελώνας του.
Αλλάζουν όμως δρόμον από την ζωοθηρικήν και κάτω, διότι ο μεν ένας πηγαίνει προς την θάλασσαν και τους ποταμούς και τας λίμνας διά να συλλάβη τα εντός αυτών υπάρχοντα ζώα. Θεαίτητος. Τι άλλο βέβαια; Ξένος. Ο δε άλλος πηγαίνει εις την ξηράν και εις διαφορετικούς ποταμούς, οι οποίοι είναι ωσάν λιβάδια γεμάτα από πλούτη και νεότητα, διά να συλλάβη τα εντός αυτών βόσκοντα σφαχτά. Θεαίτητος.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν