United States or Mozambique ? Vote for the TOP Country of the Week !
Nie baczym, że to z twéy łaski nam płynie: A ták że prędko minie, Kiedy po nas wdźięcznośći Nieuznasz, Panie, zá twé życzliwośći, Miéy nas ná wódzy, niech nas nierospycha Doczesna roskosz licha. Niechay ná ćię pomniemy, Przynamniey w káźni, gdy w łásce niechcemy. Ale Oycowskim nas karz obyczáiem: Boć przed twym gniewem z táiem: Ták iáko śniég niszczeie, Kiedy mu Słóńce niebieskie dogrzeie.
Tego, owego odmówili... To trudno, panie, kobiety także mają serca i temperament... Zachciało się Oli ładnego chłopca nie dali jej go wzięła go sobie sama, a raczej wziąć się pozwoliła... Niech Januarek lepiej dziękuje i śpiewa Hosannę na wysokościach, że bez plebana się nie obeszło!
Dzierżymirski na to znowu pochlebstwo nowe w milczeniu nisko pochylił tylko głowę i powstał z siedzenia. Gość jednocześnie z krzesła zerwał się szybko. Dziękuję i uciekam, panie prezesie, czas to pieniądz, a przysłowie to nigdzie chyba lepiej, niż tutaj, zastosowanem być nie może.
Prawą rękę poważnie na zegar położył, A lewą wziął się pod bok; tak oburącz wsparty, Podkomorzeńku! krzyknął, wolne pańskie żarty, Wróbel mniejszy niż puszczyk, a na swoich wiorach Śmielszy jest aniżeli puszczyk w cudzych dworach: Co Klucznik to nie puszczyk; kto w cudze poddasze Nocą włazi, ten puszczyk, i ja go wystraszę. Za drzwi z nim. Podkomorzy krzyknął. Panie Hrabia!
*Abraham.* Skrzywiłeś się na nas, mości panie? *Samson.* Nieinaczej, skrzywiłem się. *Abraham.* Czy na nas się skrzywiłeś, mości panie? Będziemyż mieli prawo za sobą, jak powiem: tak jest? *Grzegorz.* Nie. Nie, mości panie; nie skrzywiłem się na was, tyłko skrzywiłem się tak sobie. Zaczepki waść szukasz? *Abraham.* Zaczepki? nie. *Samson.* Jeżeli jej szukasz, to jestem na waścine usługi.
Ja czuję, widzę, że koniec, śmierć się zbliża... Nic mi już nie pomoże wola Boska!.. znów przerwał... w minutę zaś mówił: Właśnie... właśnie powiedzieć coś chciałem tobie... kochany panie Bolesławie... usiądź... i pan January wskazał swą woskowo żółtą ręką taborecik. Krasnostawski usłuchał. Poczekaj chwilę... odpocznę... wyszeptał osłabiony bardzo.
Słucham, jaśnie panie. Musimy się wynosić! Musimy, jaśnie panie. Trzeba szukać mieszkania! Trzeba, jaśnie panie. Seweryn ujął powiększające lusterko i, postąpiwszy do okna, bacznie się szyi przyglądał. Znika? co? Paweł zbliżył się także. Znika, jaśnie panie. Przygotuj wodę! Dobrze, jaśnie panie. Seweryn położył lusterko i rozpinać począł kurtkę.
Ja coś wiem i powinienem był powiedzieć to wcześniej, ale wykryłem to po skończonem śledztwie. Tyczy się to śmierci sir Karola... Obaj z sir Henrykiem zerwaliśmy się na równe nogi. Wiesz, w jaki sposób umarł?... zagadnął baronet. Nie, jaśnie panie, tego nie wiem. Więc cóż? Wiem, dlaczego był przy furtce o tej godzinie. Czekał na kobietę. Na kobietę? On?... Tak, panie. Jakże się ona nazywa?