United States or Spain ? Vote for the TOP Country of the Week !


's Anderen daags, omtrent middernacht, bij mistig weder, stond Uilenspiegel gereed een huis te verlaten, waar hij een Vlaamsch minnelied aan een Waalsch meideken gaan zingen was, toen hij eensklaps aan de deur van het naburige huis een driemaal herhaald ravengekras hoorde. Een boer kwam op de zulle. Uilenspiegel hoorde stappen op den weg.

Nooit zoo iets gezien. Ze pikken zóó hard, dat ik onmogelijk de juiste maat van ze kan geven. 't Zijn ware Reuzen en eten net zooveel. We zulle heel gauw weer graan noodig hebbe want nooit heb je kuikens zóó zien ete'. Grooter dan Bantams. Als ze zoo dóor gaan, zullen ze, al zijn ze ook spichtig, gauw groot genoeg zijn voor een tentoonstelling. Plymouth Rocks zijn er niks bij.

Op een avond stond Uilenspiegel aan de zulle; als Mathijssen, de kuiper, hem zoo droomerig zag, zeide hij hem: Gij moet werken met uwe handen, om de smert te vergeten. De assche van Klaas klopt op mijne borst, antwoordde Uilenspiegel. Ha! zei Mathijssen, de ellendige vischverkooper leidt een nog treuriger leven dan gij.

Hij lachte, op voorhand genietend van wat hij zeggen ging ... "Hij 'n heeft voor niets, vroeger, in geen tien jaar bij zijn vrouw geslapen ... Ah-ah-ah!... Veel kinderen wilde hij niet!... Ah-ah-ah!... Dien H. Jozef!... Niet kwaad zijn, zulle Geerten!... 't Is maar bij manier van spreken!" ...

Geerten was aan de beurt. Onverschillig bolden de ivoren kubusjes in de roodbeplakte doos, buitelden zottelijk koppeken over, bleven toen stil liggen. "De twee apen!" Een schaterlachen doorschokte de lichamen der roeiers ... "Gij moet gaan! Santé zulle," riep Charel hoonend.

Ze zitten op de zulle van hun huis of te midden van de straat mallekaars luizen en vlooien te vangen en ulder waschgoed hangt allemaal uit de vensters of dweers over de straat op koorden te drogen en het ziet er percies zoo vuil en zoo grauw uit lijk of het nooit gewasschen was geweest. Het zijn lijk koolzakken die uit de veinsters hangen."

"Ne gelukkige zulle" ... wenschte hij, de uitgestoken handen schuddend ... Van Lowis kreeg hij een fatsoenlijken zoen op de stekelig-bebaarde wang ... "Zoo laat" zei ze ... "Vader is dood" ... "Is de H. Jozef dood?" wonderde Suske van Loock.

De zonne neigde ten Westen en vergulde de gevelspitsen der huizen; de vogelen zongen hun avondgebed; de vrouwen praatten op de zulle harer deuren; de kinderen stoeiden in het stof en Uilenspiegel en Lamme dwaalden op goed-valle-'t-uit door straten en stegen.

Zij zullen niet weinig verschieten als ge met zoo'n mand visch thuis komt... Maar zwijgen, zulle... Ik neem niemand mee dan u... Toen de vischmandjes vol waren, werden de snoeren opgerold en de lijnen uiteengenomen. Men zou eerst eten en dan slapen.

Gekheid, groote gekheid, hoor je, die Dreyfus is zoo onschuldig als een pas geboren kind, altijd een braaf man geweest, zoo waarachtig als ik hier zit, zoo braaf zulle uwe en ikke met permissie, wezen.