Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juni 2025
Waarom had ze dit portret eene mooie levensgroote fotografie; een koolafdruk, donker van eene Rembrandtsche schaduw nooit laten naschilderen in olieverf, zooals ze eerst had willen doen? Het voornemen was uit haar weggebleekt; ze had er in maanden niet meer aan gedacht; nù eensklaps dacht zij er aan ... En er was geen zelfverwijt en wroeging in haar. Ze zoû de schilderij niet laten maken.
"Ha moar meniere toch!" kreet zij verschrikt, vuurrood van schaamte, met een plotseling gevoel van zelfverwijt, alsof zij iets heel leelijks had gedaan. Hij glimlachte over haar ontzetting, ging in zijn zak en stak opnieuw de hand tot haar uit. Zij wilde vluchten. "Kij heb ook een knecht niewaar?" vroeg hij kalm. "Joa w' meniere, moar 't en es oprecht nie neudig," zei ze bevend....
Het woelde hem alles door het hoofd herinnering, en zelfverwijt, en machteloos leed terwijl hij daar zat in zijne sombere kamer, met het papiertje in de hand, staroogend, beurtelings op de haast verglommen kolen van zijn haardvuur, en naar buiten in den winternacht.
Maar even diep is dan ook haar berouw en haar zelfverwijt, als het blijkt dat zij hem tot vertwijfeling gebracht heeft. »Wie zijn vriend hoogmoedig afwijst, wanneer hij onder tranen om genade bidt," zegt zij, »moet niet éénmaal sterven, maar langzaam de uitterende dood voelen naderen." Eerst wanneer beiden door hun beproevingen gelouterd zijn, worden zij voor goed vereenigd.
Het was, of er iets als zelfverwijt in haar ziel sloop en zij dacht na, of er een verband was tusschen haar laatste woorden tot Vincent en zijn flauwte. Maar zij herinnerde zich hun gesprek niet meer en zij liet zich moê tegen Otto's schouder neêrzinken. Wat een kind ben ik, hè? murmelde zij nog bevend.
Hij verzint, in rappe sprongen van zijn koorts, de eenvormige beelden van zelfverwijt. Hij staart op de doode en zijn koorts klopt door zijn gedachte: Sta op! sta op! en kijk naar mij ....
Al de smaad, en het verterend verdriet, de wanhoop en de haat van de ongelukkige mensen, die zuchten onder de ijzeren scepter van de franse tiran, worden weerspiegeld in het gemoed der jongens, en al de ergernis en het zelfverwijt van de ouderen, die met weerzin moeten terugdenken aan die rampzalige roes, waarin ze de overweldigers zelf hadden ingehaald, uit zich bij hun kinderen in menig ondeugende streek, die zij zich tegenover de vertegenwoordigers van 't onwettige gezag veroorloven.
Hij was vol zelfverwijt, elke schaduw bijna joeg hem angst aan, hij sprak in wilde onsamenhangende woorden van ondergang en oneer, die hij over anderen had gebracht, en vertrouwde mij zijn voornemen toe, zijn geheele bezitting in elk geval te gelde te maken en na op zijn vrouw en u een deel van zijn nieuwverworven bezit vastgezet te hebben, het land uit te gaan ik begreep maar al te wel, dat hij niet alleen zou gaan en er nooit meer terug te keeren.
Met zijn vloekwaardige onvoorzichtigheid had hij dan nu zichzelf en zijn gezin tot de grootste ellende gebracht! In waanzinnig zelfverwijt mepte hij zich met de vuist op de borst, zijn wangen trilden onder de woeste siddering van zijn kaakspieren.
"Ik kan er mij wel somtijds over heen zetten, en mij zelve wijsmaken dat hetgeen gebeurd is zoomin door mij bedoeld was als ik het heb kunnen voorkomen, maar toch.... het zelfverwijt komt altijd weer boven. 't Is de knagende worm, dien men wel verdooven, maar niet dooden kan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek