Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 mei 2025
Daarvoor was 't noodig dat ik schoot, maar wist niet dat uw broeder op het luik zat. Het was zijn schuld dat mijn kogel hem trof. Hij wist dat wij onze wapens bij ons hadden. Het was een groote onbezonnenheid, dat hij op het luik ging zitten. Heer, er is veel waars in wat gij zegt. En waarom wilde hij mij laten doodhongeren? Wat had ik gedaan? Had ik hem beleedigd, gekrenkt, bestolen of beroofd?
Van Barneveld reikt hem van terzij, met afgewend gelaat, de hand, en 't klinkt weer zacht: "Laat dit eindigen; om Godswil, ga heen!" Eva komt den generaal een schrede nader, en met een stem die bits kon heeten indien ze niet door een natuurlijke welluidendheid werd getemperd, zegt ze: "Ik heb begrepen mijnheer Van Barneveld, dat het eindigen zou nog vóórdat het begonnen was.
"Aan de Heeren, die tot dat einde gecommitteerd werden, en waartoe ik," vervolgt Bentinck, "ook behoorde, ontdekte de Prins zijn toeleg, en nu, terwijl Keulen de dekmantel was, bevorderden zij met hem het verzamelen van krijgsvolk." "Wij hebben zoo iets vermoed," zegt Witsen, zich de kin wrijvende.
"Dan zal ik naar Caterham moeten gaan en hem zeggen, dat " "Gij blijft bij ons, Vader Redwood. Bij het aanbreken van den dageraad gaat ons antwoord naar Caterham." "Hij zegt, dat hij jullie zal bevechten tot...." "Zoo zij het," zei de jonge Redwood, en zijne broederen mompelden goedkeurend.
Vindt gij freule Steinmetz niet eene allerliefste vrouw? Het spijt mij dat zij de invitatie van mevrouw Dijk voor dezen middag niet aangenomen heeft." "Zij zou wel lust gehad hebben om te komen, maar zulke talrijke gezelschappen, zegt zij, vermoeijen haar te zeer. En op haar leeftijd is dat niet meer dan natuurlijk. Het doet mij genoegen, u met liefde over haar te hooren spreken.
Welnu, de beste wijze om God te vereeren, is zijne vrouw te beminnen. Ik bemin u, dat is mijn catechismus. Wie bemint is orthodox. Het vloekwoord van Hendrik IV plaatst de heiligheid tusschen de losbandigheid en de dronkenschap. Dit verwondert mij van Hendrik IV. Vrienden, leve de vrouw! Men zegt, dat ik oud ben; 't is wonderbaar, zoo jong ik mij gevoel.
Ik denk er dikwijls aan en ik geloof dat ik het zal nalaten. Ik zeg 'ik geloof, maar hoop spoedig zeker te kunnen zeggen dat ik het niet meer doe. "Uw oordeel over de samenleving is zeer juist, evenals alles wat gij in uwe brieven zegt; primo, omdat gij schrijft als Mme de Sévigné, secundo, omdat ik, zooals altijd, niet kan disputeeren. Gij zegt ook veel goeds van mij.
ASLAKSEN. Ja, ziet u ... daarom zou het voor mij een kleinigheid zijn om een adres op te stellen, als het noodig mocht zijn. DR. STOCKMANN. Een adres, zegt u? ASLAKSEN. Ja, een soort van dankadres van de stadsburgers, omdat u die voor allen zoo gewichtige zaak aan het licht heeft gebracht.
"Och, moeder!" zegt de knaap onwillig. "Dat is nou aardig, meneer de avekaat: die jongen heeft van het eerste oogenblik af aan, dat ik hem van straat heb opgenomen "moeder" tegen me gezeid; afijn, ik mocht het wel lijden. En dat is hij blijven zeggen nadat hij de hersenziekte heeft gehad... 'k Heb wat met den stumperd uitgehouwen, meneer; altijd door maar kouwe doeken op het hoofd en...."
Heeft daar iemand in zijn leven maar tien broodboomen geplant, zegt hij, dan heeft hij voor zichzelf, de zijnen en voor een volgend geslacht even veel gedaan, als een bewoner onzer ruwe luchtstreek, die zijn leven lang in het koude wintertij geploegd, in den heeten zomer geoogst en niet alleen zijne tegenwoordige huishouding van brood voorzien, maar ook nog een kleinen spaarpenning voor zijne kinderen op zij gelegd heeft.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek