Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juni 2025
Zijn gelaat, mat lichtbruin, eenigszins naar bronskleur zweemende, had bijna den vorm van het Romeinsche type, en enkel de min of meer vooruitstekende kaakbeenderen deden zien, dat men te doen had met een type van het Amerikaansche ras. Eigenlijk was de nabijheid van een Roodhuid wel geschikt om den Yankee die toch niet veel heldenbloed in zijn lijf had, met angst te vervullen.
Dit drietal kwam daarom tot het besluit, om terug te rijden, en het nieuwe spoor der twee te volgen. Wat nu de beide mannen betreft, die door dit nieuwe gevaar bedreigd werden, de Yankee had zich allereerst, zooals hoognoodig was, door den klerk laten verbinden.
»En is dit al wat gij mede terugbrengt?" vroeg ik. »Ik dacht, dat de Smyrna-handel nog al wat te beduiden had." »Dat is ook zoo," zeide de argelooze Yankee. »Dertig duizend dollars in de kajuit, behalve de olie en het andere goed, heeft ook nog al wat te beduiden." »Ik ben blijde, dat ik van die dollars hoor," zeide ik.
»Dat zal ook niet gebeuren," zeide de kapitein, »zoolang ik het bevel voer over de Echte Yankee; zooals het is, is het billijk; niemand zal worden gestraft omdat hij zich behoorlijk verdedigd heeft na waarschuwing. Thompson, kom hier en blijf achteruit."
Hoe kwam die François Tapage in dienst van den ingenieur Robur? Door welke opeenvolging van toevallen was hij onder de equipage van de Albatros geraakt? Dat wist niemand. In ieder geval sprak die oolijkerd de Engelsche taal als een Yankee. "Nou, rechtop! zeg ik je!" riep hij, terwijl hij den neger met zijn knie een duw in de lendenen gaf.
De Indiaan keek hem daarbij niet aan; maar vroeg toen eensklaps met een doorborenden blik op hem: "Dus heeft uw kameraad voor uw leven moeten boeten met het zijne?" De Yankee sloeg zijn oogen neer, en antwoordde bijna stamelend: "Neen. Ik heb hem verzocht zich met mij te verschuilen; maar dat verkoos hij niet." "Hebt gij hem dan verteld, dat de moordenaars u vervolgden?" "Ja."
Reeds spoedig kroop de Roodhuid weer weg van daar, en er verliep een groot kwartier zonder dat hij zich weer vertoonde. Toen werd de Yankee eensklaps verschrikt door een stem vlak naast hem, die vroeg: "Waarom zit het bleekgezicht hier verscholen? Waarom komt hij niet te voorschijn, om zijn aangezicht aan den rooden krijgsman te laten zien?
"Neen, gij vergist u. Het was de Yankee Doodle; ik verzeker het u," hernam de andere. De twist zou waarlijk weer losgebroken zijn, toen een der getuigen waarschijnlijk in het belang van het grazend vee meende tusschenbeiden te moeten komen.
"Ja, ja, de ijzeren kooi laten zien! Wij moeten weten waaraan wij ons te houden hebben!" riepen twintig, dertig of meer stemmen tegelijk. De menagerie-eigenaar was een Yankee, en trok dadelijk partij van de gelegenheid, om met dat algemeene verlangen zijn voordeel te doen. "Volgaarne, volgaarne," antwoordde hij.
Kuier jij maar naar Sheridan: ik heb niets met je te maken." En zich nu weer tot den Yankee wendende, vervolgde hij: "Ik heb gesproken van ons aandeel; maar daar gij getracht hebt ons met allerlei leugens te bedriegen, kan het u niet verwonderen dat wij u nu alles maar afnemen. Doe uw best, om ook voortaan goede zaken te maken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek