Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 mei 2025
En wij zouden toonen, dat het heldenbloed onzer vaderen heden nog den eed onzer liefde bevestigen kan!... Maar neen, hebben wij betrouwen op Gods goedheid.
Jan Kloppers begreep zijn plicht. Hij wist, dat het Vaderland hem noodig had. Het vraagde zijn arm, zijn kracht, en het geslacht der Kloppersen had nooit geaarzeld, waar de Vierkleur ten strijde riep. Want krachtig en mannelijk klopte het hart der Kloppersen voor hun volk, en door hun aderen bruischte het heldenbloed van den waren, onverbasterden, Afrikaanschen Boer!
Deze weet den slag echter te ontwijken en valt nu op den Graaf aan, die ten tweedenmale naar den smid slaat en hem nu zoodanig treft, dat deze machteloos ter aarde zinkt. Een musketkogel treft hem ter zelfder tijd in de borst en Rotterdam telt een plichtvol burger minder. Daar zwom hij in zijn heldenbloed, Vertrapt door 't woedend rot, En gaf, gelijk een held het doet, Zijn vrome ziel aan God.
Ja, het kruis zal ook Prins of Prinses niet gespaard worden; geve God slechts daarbij het geloof in den Gekruiste, Die alleen het kruis ter verzoening torschte, in Wien zoo menige Prins en Prinses uit het Huis van Oranje-Nassau geloofde en voor Wien hun heldenbloed vloeide!
Zijn gelaat, mat lichtbruin, eenigszins naar bronskleur zweemende, had bijna den vorm van het Romeinsche type, en enkel de min of meer vooruitstekende kaakbeenderen deden zien, dat men te doen had met een type van het Amerikaansche ras. Eigenlijk was de nabijheid van een Roodhuid wel geschikt om den Yankee die toch niet veel heldenbloed in zijn lijf had, met angst te vervullen.
"Hij heeft Kerlingaland, hij heeft onze vrijheid zijne heldenbloed gegeven! De goede God weze zijne arme ziel genadig!" Robrecht durfde nauwelijks in de kapelle rondzien; want zeker, vele vrienden vermisten zij, en de berekening van hun verlies zou hen met eene eindelooze droefheid slaan.
Zy, eer gewoon de Helden, trots van moed, Te volgen door een zee van dierbaar bloed, Daar d’eene op ’t hart van d’andre stoot en woed Om d’oorlogszegen: Of edeler, en van een grootzer aard, Den vyand uit medoogen red en spaard, Het Heldenbloed in d’aderen bewaard, En haat den degen, Volgt nu een trant die ’t doffe hart verheugd, De rouw verkeert in uitgelaate vreugd; Doch die niet wykt van ’t waare spoor der deugd, Noch van de reden.
Neen! een groote, heiige smart Zal mij nimmermeer vervaren; Zag zich maar mijn vurig hart Alledaagsche kwelling sparen! 'k Wil het groote kruis, hoe zwaar, Dat van God komt, willig dragen; Maar mijn hart krimpt in elkaâr Voor die duizend kleine plagen! Heil, die met hun heldenbloed 't Worstelperk der vrijheid verven! Heil, die in den mutsertgloed 's Hemels Martelkroon verwerven!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek