United States or Åland ? Vote for the TOP Country of the Week !
't Azuur schemert door het fijne parelmoer der nevelachtige massa's, die oprijzen aan den gezichteinder; 't scheidend licht vlamt om de onderste wolken en de gouden schijf der zon daalt langzaam onder de kim. De wind wordt iets sterker en zachtkens wuiven de kruinen der boomen hun afscheidsgroet aan den dag.
Over heindeverre weiden, Onder hemelhooge luchten, Duiken, schuilen zachte nesten, Wuiven nesten heen en weder, Wuiven, wuiven zij hun teeder Broedsel tusschen aard en hemel. Over wuivend verre weiden, In de zee van wind en luchten, Stijgen, duiken vlugge vogels, Duiken, duiken zij ter neder, Brengen voedsel voor hun teeder Broedsel tusschen aard en hemel.
Nu is het waar dat de kolossus, op dien kalmen en zoelen Septembermorgen, niets verschrikkelijks had: hij geleek veeleer een weerloozen grijsaard, zich koesterende in de zon, en het vroolijke licht bescheen hem van onder tot boven, doordringende in de spleten en scheuren, waarin de kraaien nestelen, en waarlangs groene slingers wuiven.
Hij hoorde mij niet roepen, zag mij niet met mijn parasol wuiven, en daar zaten wij geheel hulpeloos, terwijl wij op een halsbrekende manier tusschen den rijtuigdrom voort en allerlei hoeken omgesleurd werden. Eindelijk ontdekte ik in mijn wanhoop een klein deurtje in de kap, en toen ik het openstootte, verscheen er een rood oog, terwijl een borrelstem vroeg: "Nou, juffrouw?"
Wij binden een hemd aan een stok en wuiven met die geïmproviseerde parlementaire vlag. Tevens laat ik Apatoe, bij wijze van begroeting, eenige schoten met los kruit doen. Dit schieten moest den Indianen aan het verstand brengen, dat wij als vrienden in hun midden verschijnen: vijanden zouden immers niet op deze wijze kennis geven van hunne komst.
En dan verheugt zich zijn oud soldatenhart bij de gedachte aan de stijve halmen; die zoo rank en recht zullen staan met de spitse aar aan de punt. De stampers zullen wuiven met hun veerbosjes, 't stof der meeldraden zal opstuiven tot aan de toppen der boomen en zoo zullen de aren gevuld worden met zachte, zoete korrels.
Een laatst vaarwel een allerlaatst, als de brug is ingenomen en het schip langzaam in beweging komt, uit de breede rij, die daar blijft toeven op de kade, te midden van de schare van nieuwsgierige kijkers. Statig drijft de boot langs het terrein. Hoeden en zakdoeken wuiven tot een allerlaatsten groet. Dan is 't gedaan. De reis is begonnen. De stad glijdt voorbij. Wij stoomen 't kanaal in.
"Een zeebot! een zeebot!" riepen de burgers, bij wie op eens weder de hoop was aangewakkerd. "Een zeebot!" riepen zij, zich met moeite opheffende, en hun laatste krachten inspannende, om met hoeden en mutsen te wuiven. Verwonderd keken de Spanjaards en luisterden.
Wij dwalen rond en luisteren... En alles spreekt tot ons: Het lied van vink en lijster, Der bijen stil gegons; Het wuiven van de twijgen, Der bloemen heerlijkheid... o Woud, wat zijt gij statig, Vol ernst en majesteit! Talrijke gangen en lanen doorkruisen het bosch.
Voor dat men aan tafel ging, bracht een slavin bij ieder der gasten een bekken water en een handdoek en datzelfde gebeurde, als ze opstonden. In de huizen van de rijken stond zelfs achter iedere stoel een slaaf met een palmblad om koelte toe te wuiven of om de vliegen te verdrijven, die plaag, waarover zo vele reizigers aan de Kaap al geklaagd hebben .
Woord Van De Dag