Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 mei 2025
Ze winnen erdoor in schilderachtigheid met hun kleine loggia's op de bovenverdieping, de opengewerkte luiken, waarover 's winters papier wordt geplakt, om de niet aanwezige vensterglazen te vervangen, en vooral de aarden daken, met frissche bloemen en wilde grassen begroeid, die bij het minste koeltje wuiven.
Wanneer onze oogen als 't ware verblind zijn door de weerkaatsing van de zon op den zandgrond, is het een aangename verpoozing, te zien naar de dichte bladertrossen, die in den wind wuiven op den top der hooge palmen, en naar de stammen, die levendig afsteken bij de kleur van het gebladerte en den bodem.
Uit vergeten hoekjes kwamen me dingen van vroeger voor den geest en peinzend keek ik over het blad, over de verschansing en zag dan de kronen der palmen in den zachten zeebries wuiven. Ik dacht weer aan Holland, aan Europa, aan alle cultuurgenietingen, aan het superieur menschelijke dat men daar vindt en dat men in Indië op elk gebied moet missen.
Toen het al dichter en dichter bij kwam, viel het haar op dat zij geen handen zag wuiven door de geopende raampjes; zij had toch beslist gezegd dat zij hier zou staan wachten! Snel liep zij een eind den weg op. Het w
Maarten, de ganzerik, zal wel gauw komen en me oprapen." Het eerste, wat hij deed, toen hij op den grond stond, was zijn muts afnemen en er meê wuiven, zoodat de groote witte ganzerik zou zien, waar hij was. "Hier ben ik! Waar ben jij? Hier ben ik, waar ben jij?" riep hij. En hij verbaasde er zich over, dat Maarten, de ganzerik, al niet naast hem stond.
Op den twaalfden dag, na den dood van Nitetis, ging Cambyzes weder jagen. Deze uitspanning met hare vermoeienissen, hare gevaren en haar opwekkenden invloed, was het meest geschikt om hem afleiding te geven. De grooten en waardigheidsbekleeders ontvingen hun heer met daverend gejuich, waarvoor hij hen met een vriendelijk wuiven zijner hand dankte.
Toen alles gereed was, gaf de commandant, door met een witten doek te wuiven, een sein en binnen weinige oogenblikken hadden de ongelukkigen opgehouden te leven. Na een uur werden hunne lijken gekist en aan den wal ter aarde besteld.
Het waren vooral ook de mannen uit het volk, de werklieden, die ons hunne goede wenschen toeriepen en van uit het gebouw van het Leger des Heils, waar, ons ter eere, de vlag was uitgestoken, hingen uit alle ramen de heilsoldaten, om ons met zakdoeken toe te wuiven.
Nu is de voorste wagen al onder de stationskap uit.... Dan: "Geh...., süszes Herz.... geh!" Zijn stem is rauw: zijn bede een bevel. Ze laat hem los.... Heinz....!" Liebling!" Dan is zijn stem weg...., zijn gezicht weg..., ze ziet hem niet meer wuiven.... Er is niets dan leegte.... en in de diepte.... rails...., rails....
Ik verbeeld mij, dat .... hola!" viel hij zich zelf in de rede. "Pas nu op! Daar komen ze al. Twee kerels, regelrecht op het huis aan. Zij wuiven met witte doeken heen en weer, om ons te doen zien dat ze als parlesjanters, ik wil zeggen parlementairs, gerespecteerd moeten worden. Zult gij hen te woord staan?" "Natuurlijk. In het belang der gevangenen moet ik weten, wat zij van ons hebben willen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek