Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juli 2025
Wij wuiven, wij stuiven. Wij groeien en bloeien Met Mei! Met Mei! Met Mei! Wat snorren Die torren En kevers zoo blij! Zij glanzen, zij dansen De dagen, en dragen Den Mei! Den Mei! Den Mei! De vleugels van den kever gaan open, waaruit Mei te voorschijn stapt; door zijn stafje aangeraakt, snort de kever rechts naar boven weg.
»Gord, gord, o held!« roept dat leger zijn Veldheer dan toe, »het zwaard aan uwe zijde, en rijd heerlijk op het zuivere Woord der waarheid!« en als dat volk de banier van Jezus dan maar wuiven ziet, dan is het niet tegen te houden, dan moet het meê den slag in, en willig is het op elken dag van zijn heirkracht. Een corps van heilige Levieten, om den strijd des Heeren te strijden.
Tirza en Amrah voegden zich terstond bij haar. Op ditzelfde oogenblik hielden de stedelingen stand, en begonnen met hunne palmtakken te wuiven en te roepen: Hosanna den Zone Davids! Gezegend is hij die komt in den naam des Heeren. Hosanna in de hoogste hemelen! De duizenden, die den Nazarener vergezelden, namen den jubeltoon over, zoodat het door de lucht weergalmde.
Overal ziet men in den zomer vliegennetten, terwijl groene struiken het dier om den kop wuiven. Zoo gaat het in eentonige cadans over de wegen. Melancholiek is 't klinken van de bellen Aan 't haam van 't paard, dat stapvoets sloft in 't zand; Het opgeschoffeld zand zweeft naar den kant En gansche zwermen vliegen vergezellen
Daarbij worden boomtakken, meestal tamarindetakken, maar ook andere, loodrecht in den weeken grond gestoken, zoodat ze een boschje vormen, waarvan de golvende punten boven de zee heen en weer wuiven. De jonge mossels worden op dezelfde wijze, als te voren beschreven, in fijne netten gedaan en in de takken vastgemaakt, en het dichte takkenwirwar kan zeer veel netten bergen.
Ook de zienlijke wereld heeft hare beteekenis. Al 't vergankelijke is gelijkenis; en al de heerlijkheid der zienlijke wereld wijst naar die der onzienlijke wereld heen, waar de palmen wuiven en de kristallijnen wateren stroomen. Mogen wij ons verzekerd houden van de wezenlijkheid dezer onzienlijke wereld? Daarop geeft de Paaschdag het antwoord.
Eindelijk zijn we dan onderweg, en het wordt stil buiten; vóór ons zien we slechts de toppen der kokospalmen, die onmerkbaar bewegen. Evenals overal aan de rivieren zijn er, die zich over het water buigen en wier pluimen van bladeren dicht boven de oppervlakte van het water wuiven.
Toen die reis nog dagen duurde, zal zij wel eentonig en vervelend zijn geweest. Thans is deze tocht bijzonder interessant. Men reist door streken, waar de meren een onafgebroken rij vormen. De heuvels in het rond zijn eenzaam; slanke rietpluimen wuiven aan den oever en teekenen hunne schaduwen op het zand.
Rechts heeft men de riviermonding met de reeks rotsen en de lijn van het witte schuim der branding; aan den eenen kant de woning van den administrateur, half begraven onder het hooge groen, waarboven palmen wuiven; tegenover dat huis een zandige landtong, omzoomd met kokospalmen, waarvan de kruinen zich buigen naar het blauwe water der zee; links de blauwgrijze rivier, in glanzige kalmte, stroomend tusschen twee hagen van groen, dat de warme tint heeft van het tropische gebladerte; op den achtergrond in de verte de afgeronde bergtoppen van de Ghats; op den voorgrond tuinen en aanplantingen, en heel boven de fijne, elegante kruinen der kokospalmen, silhouetten van dakbungalows dicht aan het water, wegschuilend in diepe schaduw.
De groene korenaren schommelen en wuiven, als 't ware stoeiend onder lang-strijkende golvingen; de blonde zandweg kronkelt eenzaam naar stille verten; en in den zonneblauwen hemel drijven, o zoo hoog en puur en glinsterwit, fantastische drommen van donzigzachte en lichte wolkjes...
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek