Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 mei 2025
Daarop begaf hij zich naar de kajuit, waar hij den kapitein in gezelschap van twee Spaansche officieren aantrof. Hij nam zijn hoed af en zei: "Zooeven aan boord gekomen, kapitein Wilson." Kapitein Wilson kreeg geen stuip, maar sprong van zijn stoel op en gooide daarbij zijn glas om. "Mijn hemel, meneer Rustig, waar komt gij vandaan?" "Van dat schip daar achteruit, meneer," antwoordde Jack.
Waarschijnlijk was de ellendeling met een der marktschuiten naar Malta ontsnapt. Dit nieuws werd bij het ontbijt terstond aan den gouverneur en aan kapitein Wilson medegedeeld. "We zullen dat eens onderzoeken," merkte de gouverneur op, die nu ook naar den verderen inhoud der brief vroeg.
Kapitein Wilson begon nu uit te weiden over de plichten en den rang der verschillende personen aan boord van een schip, en betoogde Jack hoe 't met het oog op de tucht onmogelijk was, dat er meer dan één persoon het kommando voerde. Die eene was de kapitein, in wiens persoon koning en vaderland vertegenwoordigd werden.
Het geheele geval bleef echter zeer raadselachtig, daar Jack en Gascoigne zich tegenover niemand aan boord der Aurora over hun avonturen op Sicilië hadden uitgelaten. "Ik zou omtrent dat duel wel eens het naadje van de kous willen weten," zei de gouverneur; "och, Wilson, breng Rustig morgenochtend mee hierheen, dan kan hij ons zijn verhaal opdisschen."
Hij redt een oude dame uit roovershanden. Storm op zee en brand aan boord. Kapitein Wilson was zeer tevreden over de wijze waarop Jack zijn bevelen had uitgevoerd, en vroeg hem, wat hij liever deed, op de Harpij blijven of met hem op de Aurora overgaan. Jack aarzelde.
"'t Zou me niet verwonderen," antwoordde kapitein Wilson, lachend. "Laat 't maar aan mij over, Wilson, ik zal wel uitvisschen hoe de vork aan den steel zit." Na nog een poosje praten, begaf kapitein Wilson zich naar boord, in de hoop dat de gouverneur Jack uit zou hooren.
"Dan zal hij 't ons, vrees ik, nog lastig genoeg maken," merkte Wilson op; en dat bleek ook spoedig, want de Russische kapitein had den tweeden luitenant in het Engelsch toegeroepen, "dat hij zijn vraag met het geschut beantwoorden zou" en was bijna onmiddellijk daarop weer begonnen te vuren op de Aurora.
Don Silvio weet zich onder een valschen naam bij den goeverneur in te dringen. Hier werd het gesprek gestoord door de aankomst van een bezending brieven uit Engeland. Kapitein Wilson begaf zich met de voor hem bestemde naar zijn kamer, de goeverneur hield zich bezig met de zijne en onze held kreeg voor het eerst een schrijven van zijn vader. Het luidde als volgt: "Waarde zoon.
Jammer maar dat, zooals gij zegt, de dienst er niet buiten kan." Kapitein Wilson glimlachte en verwijderde zich. Toen hij een oogenblik later met den stuurman het dek op en neer liep, gaf hij hem een wenk, dat hij niet zulke harde woorden moest gebruiken tegen den knaap, die alleen uit onwetendheid zulk een klein vergrijp had begaan.
Lieve hemel, wat al avonturen en hoe aardig weet hij ze te vertellen! Als gij 't goedvindt, vraag ik hem al den tijd, dien gij hier blijft, bij me te logeeren; ik moet goede maatjes met hem worden en hij mag den dienst niet verlaten." Kapitein Wilson, die ook begreep dat onze held met zachtheid het best te regeeren was, gaf zijn toestemming op het voorstel van den gouverneur.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek