Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juni 2025
"Nu, Jack, als je er op staat, zul je naar zee." "Natuurlijk," antwoordde Jack met den glans der overwinning op het gelaat: de vraag is maar, met wien? Ik meen gehoord te hebben, dat kapitein Wilson spoedig zee zal kiezen en met hem zou ik graag onder zeil gaan." "Ik zal hem schrijven," zei meneer Rustig op droeven toon; en hiermee was de zaak beklonken.
Jack klauterde een sport of drie den Jacobsladder op, maar hield toen opnieuw stil en nam zijn hoed af. "Verschoon me, kapitein Wilson gij hebt me niet gezegd of het uw wensch was dat ik tot de steng of tot de bramdwarszalings.... "Tot de bramdwarszalings, meneer Rustig," viel de kapitein haastig in.
"Ja, ze hebben ook geen gebrek aan wind," zei kapitein Wilson. De hoop op een flinken buit deed alle krachten inspannen en weldra had het fregat een heel eind gewonnen op de schepen, die al bijzetten wat ze maar aan zeil hadden en korte gangen in den wal maakten. De Aurora werd regelrecht op hen afgestuurd en ze waren geen twee streken aan lij.
Daarom zal ik u op het halfdek ontbieden en last geven in den mast te klimmen en wel in tegenwoordigheid van de gansche equipage, want uw weigering is ook in aller tegenwoordigheid geschied." "Met het grootste genoegen, kapitein Wilson," antwoordde Jack.
Juist had hij den volgenden morgen zijn rekening betaald en stond op het punt te vertrekken, toen er iemand kwam hooren of er ook een officier gelogeerd was, die gisteravond op het gemaskerd bal als duivel verkleed was geweest. Jack maakte zich als den bedoelden persoon bekend en gaf louter voor de aardigheid als zijn naam op: Henry Wilson, kapitein van Zijner Majesteits fregat de Aurora.
Uit den zeer verschillenden vorm van den snavel kan men reeds afleiden, dat bepaalde soorten steeds dezelfde bloemen doorzoeken en ongeschikt zijn om van andere partij te trekken. Enkele soorten zijn minder kieschkeurig. Zoo ontleent, volgens Wilson, de Noord-Amerikaansche Kolibrie zijn voedsel aan de helft van de flora van zijn vaderland.
Jack liet hun echter door middel van Mesty mede deelen, dat ze weer vrijgelaten zouden worden, zoodra ze te Gibraltar aankwamen, zoodat een gunstige wind het eenige was wat er nog te wenschen overbleef. Kapitein Wilson deelde aan Jack mede, hoe hij in de vooronderstelling dat de kotter gezonken was, aan zijn vader had geschreven, om hem den dood van zijn zoon te melden.
Hier zette Jack een bedenkelijk gezicht, en gaf geen antwoord. "Ik ben er zeker van," vervolgde kapitein Wilson, "dat gij in meneer Sawbridge een uwer beste vrienden zult vinden." "Misschien wel," antwoordde Jack, "maar onze eerste kennismaking, beloofde niet veel." "Dat is wel jammer. Maar wat ik u zeggen wilde, we zullen morgen uitzeilen.
Ook Jaffa werd verlaten. Al de zieken werden medegevoerd. Niet één bleef in Syrië achter, al heeft de Engelsche kolonel Wilson later beweerd, dat op Bonaparte's bevel bijna zeshonderd onvervoerbare pestlijders met opium zouden zijn omgebracht.
Maar nu kon meneer Sawbridge zich niet langer goedhouden; schuddend van het lachen stormde hij de scheepstrap af naar het halfdek. Meneer Biggs kon eerst na meneer Sawbridge naar beneden gaan en het gesprek had aller aandacht getrokken, zoodat iedereen het oog op hem richtte. "Wat beteekent dat?" zei kapitein Wilson naar het gangboord komend.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek