United States or Russia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Geloof me, al had de val haar het leven niet gekost, een been zou ze al licht gebroken hebben." "Op die veronderstelling zal ik het legaat dan in 's hemelsnaam maar aannemen," antwoordde kapitein Wilson lachend. "Wel natuurlijk, zend er terstond iemand op uit. De wisselkoers staat op dit oogenblik juist zeer hoog en gij zult voor de duizend dubloenen nu bijna vier duizend pond krijgen."
Dit was al een heel bedenkelijk bewijs van Jack's gelijkheid en Easthupp, zich in zijn eer gekrenkt achtende, diende zijn beklag in bij den kapitein, die nu onzen Rustig bij zich liet komen. Niet zoodra was Jack verschenen of kapitein Wilson riep ook Easthupp. "Wel, onderbetaalmeester, wat heb je nu eigenlijk in te brengen?"
"Meneer Rustig dient zijn plicht te leeren, en daarvoor is nu een goede gelegenheid." "Ja maar, met uw verlof, kapitein," antwoordde Jack, "ik sta op de ziekenlijst." "Ziekenlijst?" vroeg kapitein Wilson, "van morgen stond uw naam toch niet op het rapport." "Neen, maar ik sta op de lijst van meneer Pottyfar en ik moet een kuur met zijn universeel geneesmiddel doormaken."
Toen alles gedaan was en de bedienden heengegaan waren, sloot de jonkman bedaard de deur, stak den sleutel in zijnen zak, keerde zich daarna om, sloeg zijne armen kruiselings over de borst en zag Mr. Wilson strak in het gezicht. "George," zeide Mr. Wilson. "Ja, George," antwoordde de jonkman. "Ik kon het haast niet denken."
Daar werd in de volgende bewoordingen dat proces-verbaal opgemaakt, hetwelk zich thans in de archieven van het Aardrijkskundig Genootschap te Londen bevindt: "Wij ondergeteekenden verklaren, dat wij op onderstaanden datum hebben zien aankomen doctor Ferguson en zijne twee reisgezellen, Richard Kennedy en Jozef Wilson aan het net van een ballon hangende, welke ballon op eenigen afstand van ons in de rivier gevallen, door den stroom medegesleept en in de watervallen van Gouina verzwolgen is.
"Wat is dat nu weer, Jack? Zeker de een of andere grap," zei de goeverneur. Jack vertelde hoe de eerste luitenant hem den vorigen avond verlof had geweigerd, maar hem nu vergund had aan wal te blijven, om de proef te nemen met het universeele middel, waarover de goeverneur zoo hartelijk lachte, dat kapitein Wilson er zijns ondanks mee moest instemmen.
"Jim, zorg voor de koffers," zeide de vreemdeling achteloosweg; en zich toen weder tot Wilson keerende, vervolgde hij: "Ik zou u gaarne eens in mijne kamer over zaken spreken, als het u belieft." Mr.
Het fregat helde sterk over en zware zeeën sloegen er overheen; overal was het pikdonker en het licht der brandende stomp van de fokkemast geleek wel een toorts, die door woeste stormduivels werd opgehouden. Voor een paar minuten was alles in verwarring, eindelijk riep kapitein Wilson, die zelf voor een oogenblik verblind was geweest, om den timmerman en de bijlen.
Onze held werd nu ernstig en betoogde den gouverneur, dat hij zelf overvloed van geld had, terwijl kapitein Wilson arm was en een groot gezin moest onderhouden. Daarom hoopte hij, dat alles in het werk zou gesteld worden om kapitein Wilson tot het aanvaarden van het legaat te bewegen.
De tijding der overwinning was spoedig over het schip verbreid, en eer Jack goed en wel weer in zijn kleeren stak had Sawbridge ze al in vertrouwen meegedeeld aan den kapitein. "Al zoo spoedig!" zei kapitein Wilson lachend; ik verwachtte wel dat de adelborstenkajuit wonderen zou doen, maar toch niet met zoo'n vaart.
Woord Van De Dag