Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 oktober 2025
Door de uitgelatenheid van Willemien, die haar lust tot lachen niet kon bedwingen, hadden ze zich bijna verraden. Gelukkig kwam mevrouw De Huibert niet op den inval even in de voorkamer te kijken. Toen het drietal haar in de bovenverdieping hoorde heen en weder loopen, namen zij den terugtocht naar hare slaapkamers op de derde verdieping aan. Een zonderlinge tocht!
De beide oudste dames De Milde zijn misschien wat ronder en Willemien misschien wat schraler geworden, maar voor 't overige heeft »de tand des tijds" haar nog niet veel kwaad gedaan. Mevrouw De Huibert ziet er in haar zwierig zomertoilet jonger en bevalliger uit dan ooit te voren; haar toon tegen de familie De Milde is merkbaar milder geworden.
»Vóór den twaalfden October kunnen we dan nog een paar maal in kostuum en met al de accessoiren repeteeren," hernam de dilettant-regisseur, »en dan komt het ding wel in orde!" »Te beginnen met van avond!" riep Willemien. »Juist! Van avond repetitie!" vervolgt André. »Ik reken er nu op, dat de dames de rollen van buiten kennen. Vooral Roza en Louise mogen er nog wel wat meer werk van maken!"
André had het niet minder druk met allerlei mededeelingen, terwijl de jonge Tulk voor de ververschingen zorgde, en Suze droomend naar de onmetelijke zee zat te staren. »Alles dient nu afgesproken!" ging André voort. »In deze maand kunnen we nog vier- of vijfmaal repeteeren...." »Zou dat wel genoeg zijn, André?" vraagt Willemien. »Laat hem toch uitspreken!" vermaant Kee.
Ik zou wel eens willen wandelen!" André stond snel op, en verklaarde zich bereid de dames te begeleiden. Kee en Willemien maakten van het aanbod gebruik. Jans zou den »ouden" heer gezelschap houden. De jongelieden vingen aan langzaam de paden en lanen der sociëteitstent te volgen. Nu maakte Willemien zich van het gesprek meester. »Kee heeft je de helft maar gezegd, André!
Bijna .... want wat verder ter zijde bij de deur der ~suite~ staat Willemien, geheel alleen, door niemand bespied, aan zich zelve overgelaten. Zij heeft zich meester gemaakt van de »Oprechte Haarlemmer", die Zondags op de piano blijft zwerven. Zij leunt tegen den wand en houdt de krant uitgespreid, zoodat niemand een blik op haar gelaat kan werpen. Arme Willemien!
»Kom, kom, geen bezwaar! We kunnen Kees Tulk vragen, en jij speelt natuurlijk mee, André! Wil je soms nog een derde heer, dan zal ik zelf optreden! Wat denk je daarvan?" Willemien had gehoopt meer plezier van haar voorstel te beleven. André schudde het hoofd, terwijl hij haar met comischen ernst aanzag. Zulk een ~travesti~ scheen hem een waagstuk!
»De jongedame kan onpasselijk zijn!" poogde de heer De Milde te verklaren. Het was een eigenaardige trek van dezen trouwen ambtenaar der gemeente, dat hij in het gesprek allerlei stadhuiswoorden en boekachtige volzinnen bezigde. »Mij zou zoo'n engagement niet bevallen!" oordeelde Willemien, terwijl de donkere oogen vrijmoedig in 't rond zagen.
Arme Willemien! Zij volgde dit gesprek, 't welk duidelijk verried, hoe de harten der beide jongelieden met half onbewuste sympathie, half bewuste genegenheid elkander begonnen tegen te kloppen .... en niemand lette op haar bitter verdriet, op hare wanhoop.... Zij had het luid willen uitschreeuwen: »André is een bedrieger!" maar zij durfde niet, want het was eigenlijk niet eens waar.... André had nooit tot haar met zooveel uitdrukking, zoo eerbiedig, zoo nederig gesproken....
Het gelaat dier vrouw was innemend, hare donkere, schitterende oogen fonkelden met hartstochtelijken gloed. De voorbijgangers vestigden nieuwsgierige of bewonderende blikken op het rijtuig. Willemien kneep André in den arm, en riep »Daar heb je onze mevrouw! Dat is mevrouw De Huibert!" Het huishouden van een »bachelor".
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek