Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 mei 2025
"Vader," zeide hij, toen hij dien avond naar bed zou gaan, "ik wenschte u gaarne iets te vragen." "Welzoo, Pieter," antwoordde de pruikenmaker, terwijl hij de beide handen van den knaap in de zijne nam en hem minzaam in de vriendelijke oogen keek, "wat was er dan van je verlangen?" "Oom gaat morgen weg, vader!" "Dat weet ik, en je wenschtet gaarne, dat hij nog wat langer bleef, niet waar?
"Welzoo!" riep ik, toen hij aan boord stapte: "gij hier, vriend Helding? Gij waart wel de laatste man, dien ik tot reisgenoot verwachtte." "Is het mogelijk!" riep hij van zijn kant uit: "Mijnheer Huyck! wel dat is een aangename verrassing! ik kon niet hopen zulk een vereerend gezelschap aan boord te vinden. En gaat UEd. ook naar Harlingen, als ik vragen mag?"
Toen zij bij hem kwamen, waren zij verbaasd over de onaangename reuk, waarmede de lucht bezwangerd was. "Dat vuur," zei Cyrus Smith, "of liever, die rook, is alleen door de natuur ontstaan. Daar is een zwavelbron en niet anders." "Welzoo," zeide Pencroff. "Hoe jammer dat ik niet verkouden ben." De kolonisten begaven zich vervolgens naar de plaats, waar de rook opsteeg.
Er kwam een groote man binnen. Hij had diepliggende oogen en lange, magere handen. Een koude tocht woei in het kamertje. 'Welzoo, zeide Pluizer, 'zijt gij daar, ga zitten! Wij spraken juist over u. Hoe gaat het u? 'Druk, druk! zeide de lange man en wischte zich het koude zweet van het beenige bleeke voorhoofd.
Hij droeg den baard gevlochten en had zilveren ringen aan beide armen. Zijn oogen flonkerden. En, als bij ingeving, mompelde hij deze onsamenhangende woorden: "Welzoo! uw zoon!... veel bloed!... veel roem!... altijd gelukkig! in de maagschap van een keizer!" Hij bukte naar de hem toegeworpen aalmoes, en zonder een spoor achter te laten, was hij tusschen het gras verdwenen.
»Govert 't Hoen, of 't Oude Hoen, zooals hij gewoonlijk genoemd wordt. Zou ik dien niet kennen?" lachte de waard met een knipoogje. »Wel jongen, 't is een van mijne beste vrienden, en een dappere kaerel bovendien. Als er één is, die een hekel heeft aan de Spekken, dan is hij het! Welzoo, is 't Oude Hoen een neef van je?"
Ben ik nou een Hollander of niet? Jawel, u is een Hollander, dat had ik al lang aan uw spraak gehoord en ik wist ook al ongeveer waar u geboren is. Welzoo! en waar dan? Te Amsterdam, op de Snoekjesgracht of op 't Waterlooplein. Mis! op de Breêstraat vlak bij de St. Theunis! Accoord! dat kan uitkomen; hier steek eens op! Met genoegen.
"Welzoo, het wordt dus een winterbuitenpartij met dames en vuurwerk op het ijs?" lacht de bootsman. Zonder hem met een antwoord te verwaardigen, gaat 't Hoen heen en koopt voor iederen man, die er mee weet om te gaan, een paar Friesche schaatsen.
"Welzoo, meester hansworst! alweer terug?" riep een der soldaten hem toe: "en nogal wel met uw aap? Begon het u in Utrecht al te vervelen?" "Men heeft er een al te schralen pot," antwoordde Daamke, "voor lieden, die houden van volop te schransen, gelijk meester Cezar en ik."
Assentijn, de oude Koning, had plaats genomen in een zetel bij de tafel, balde zijn vuist, die hij neêr plofte en zag Gawein, voor hem staande met achter zich Amadijs, doordringende aan, het harige hoofd schuddende als doen zoû zijn kop een ontevreden leeuw. Welzoo, zeide Assentijn.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek