Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juni 2025
»Niet, als 't 'n biljet is, dat je niet kwijt kunt raken,« wierp Fagin tegen. »Nummer en datum bekend, zeker? En de bank gewaarschuwd om 't niet aan te nemen. Och nee! 't is voor hem niet veel waard. Hij zal 't weer aan anderen moeten geven en er veel op verliezen.« »Wanneer kan ik hem spreken?« vroeg Noah weifelend. »Morgenochtend.« »Waar?« »Hier.« »Hm,« zei Noah. »Wat verdien ik er mee?«
In de eerstvolgende weken zou het zwaard dus weder beslissen tusschen Frankrijk en Pruisen, Rusland en Zweden met een weifelend Oostenrijk op den achtergrond en met een bevolking in Duitschland, die onverzoenlijken haat had gezworen aan al wat Napoleon heette of met hem samenging.
Maar uit de straten kwamen ruiters, Lugina en velen meer, met kreten van "slaat dood! slaat de heidenen dood!" En het volk keerde weêr en hield weifelend stand. Voort drongen de soldaten en sloegen de weerloozen bloedend neêr.
Helmond ziet naar Thom, die het gevallene heeft opgenomen, en het afgewogene, op dokters weifelend bevel, in poeders gereedgemaakt. "Bovendien," aarzelt de goede vrouw, terwijl de tranen haar in de oogen springen: "men maakt het u moeilijk, men...."
In de middeleeuwen ontbreken al de gevoelens, die ons besef van justitie schuchter en weifelend hebben gemaakt: het inzicht in halve toerekenbaarheid, het besef van 's rechters feilbaarheid, het besef, dat de maatschappij mee schuld heeft aan het misdrijf van den enkele, de vraag, of men hem niet kan verbeteren in plaats van hem te doen lijden.
"Omdat u zoo mooi verzen voorleest." "Dat is heel iets anders dan er te maken. Ik zou beter op mijn hoofd kunnen gaan staan dan twee regels poëzie schrijven." "Dat is toch merkwaardig! Ik dacht dat alle menschen verzen konden maken ik meen op enkele oogenblikken van hun leven," voegde zij er weifelend bij. "Wel, wel je praat misschien uit ondervinding?"
"Goeden nacht, juffer Lise!" Zij had er weder om moeten lachen; "goeden nacht, mijnheer Army!" had zij willen zeggen, maar het kwam niet over haar lippen; zij stak hem weifelend de hand toe, die hij als een oude bekende greep, en toen ging hij heen.
Dikwijls als hij naar kantoor liep, overviel hem een drukkende, verslappende tegenzin in zijn werk, een gevoel van weeë moeheid, en dan ging hij traag en weifelend aan den gang en deed 't ook lang zoo goed niet als anders nog wel niet slordig of onnauwkeurig, maar onverschillig, verward, van-den-hak-op-den-tak-springend, en niet er van makend wat er van te maken was.
Hij deed 't maar heel even, zonder hoofd, met zijn oogen alleen. Achter het geploeter gegil en gekrijt, reden ze nu door de kalme Muyderstraat. De heer de Stuwen kuchte tusschenbeide stilletjes en zat, weifelend en schuchter, met zijn handen op zijn knieën over zijn jas gegleden. Hij zeî niets. In de Plantage werd alles weêr breeder, vroolijker en een wijde hemel.
Den volgenden morgen om half elf schelde Jaap Boesveld aan bij den hoofdportier van 't ziekenhuis: »of hij al bij Geertje Boesveld terecht kon?« Jawel, die had doorloopend bezoek. De eerste deur rechts, twee trappen op en dan de eerste deur links, zaal 5. Jaap ging. Hij wist den weg nog wel van den vorigen keer. Aan den ingang der zaal bleef hij weifelend staan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek